Ecel
Ecel
Hazret-i
Azrail gelip yanıma,
Habersiz
karşıma duracak bir gün!
Nazlı
beslediğim tatlı canıma,
Ummadığım
anda kıyacak bir gün!
Bir Yâsîn
okuyun, gelmesin şeytan!
O mel’undur
benim belimi büken,
Hak yolu
dururken bâtıla çeken,
Ana sûretine
girecek bir gün!
Ruh çıkınca
kalır bir kuru beden,
Olmaz beni bir
gün misâfir eden,
Şu fâni
dünyadan eli boş giden
Ahrette
cezâsını çekecek bir gün!
Çenemi
bağlarlar, evlâdım, yârim,
Kimseler
işitmez, ah ile zârım,
Bütün
amelimden yok ise kârım,
Topuzu
başıma vuracak bir gün!
Hanım figân
eder, çocuklar ağlar,
Kimi
peştamalı belime bağlar,
Sıcak su
koymayın, tenimi dağlar,
Dostlarım
kefene saracak bir gün!
Götürürken
birkaç suâl sorulur,
Günâh sevap,
büyük defter dürülür,
Sonra
başucumda telkin verilir,
Münker-Nekir
suâl soracak bir gün!
Kimisi iyi der,
kimisi kötü,
Kimi der ki;
ağır geldi tabutu,
Göğsümün
üstünde zambağın otu,
Açılıp
çiçeği solacak bir gün!
Mezarda
çözerler benim kuşağım,
Gözümde mi
kalır oğul uşağım?
Yakasız
gömlektir, yorgan döşeğim,
Gözlerime
toprak dolacak bir gün!
Karanlık
yerlerde ne olur hâlim?
Fayda etmez
burada koyduğum malım,
Az yaşa çok
yaşa âkıbet ölüm,
Herkes
ettiğini bulacak bir gün!
Ecel aman
vermez gözüme bakar,
Ömrümü,
özümü temelden yıkar,
Yılan,
akrep, çıyan hep, cesedim sokar,
Beni didik
didik yolacak bir gün!
Bunca
göçenlerin defteri hâni?
Emânettir
cümle insanın canı,
Tövbe et
aklından çıkarma bunu,
Gül cemâlin
toprak olacak bir gün!
Hazreti
Allah, bir tanırım seni,
Dünyadan
îmânsız gönderme beni!
Ahmet
Bertizli’nin zayıftır teni,
Belki de
lütfûnu görecek bir gün!
Ahmet
Bertizli
Yorumlar
Yorum Gönder