Onlar Artık Candan Birer Dosttu

Onlar Artık Candan Birer Dosttu

Seyyar bir şemsiye tamircisi, yol kenarında küçük bir kutu üzerine oturmuş, şemsiye tamir ediyordu. Tamirci, tamir edilecek yerleri dikkatle ölçüyor, yamayı itina ile yerleştiriyor, telleri tek tek deneyerek güçlendiriyordu. Adamı hayranlıkla seyreden bir genç yanına yaklaştı:

- İşinizi çok dikkatli yapıyorsunuz, dedi. Şemsiye tamircisi elindeki İşi bırakmadan:

- Evet, ben, her zaman işimi İyi yapmaya çalışırım, diye cevap verdi.

- Müşterileriniz, işinizi iyi veya kötü yaptığınızı ancak siz gittikten sonra anlayacaklar.

- Evet, haklısınız.

- Bu tarafa tekrar mı geleceksiniz?

- Hayır.

Genç artan bir hayranlık ve merakla sordu:

- O halde niçin bu kadar titizsiniz? Tamirci:

- O zaman, benden sonra buradan geçecek tamircinin İşi kolaylaşacak. Ben, eğer kötü malzeme kullanır, işimi baştan savma yaparsam, halk bunu er geç anlayacak ve ondan sonra buradan geçen tamirciye kimse iş vermeyecek. Hem aldığım para haram olacak. Allah’ü Teâlâ başıma ya bir kaza ya bir belâ verecek. Esas büyük belâ ahirette verilecek. Aldığım haram paralar beni Cehennem ’de yakacak!

- Keşke herkes sizin gibi düşünse de sizin gibi olsa!

- Önce biz kendimizi kurtarırsak başkaları da bizi örnek alarak kurtulabilir. Hem sözümüz herkese kolay tesir eder. Bak siz etkilendiniz bile…

- Evet, çok etkilendim!

- Peki, sen ne iş yapıyorsun?

- Tıpta okuyorum. İnşallah doktor olacağım efendim!

- İnşallah iyi bir doktor olursunuz!

- İnşallah! İnşallah!

- Sakın insanları baştan savma tedavi ederek, hayatlarıyla oynama! Senin iş benim işe benzemez ha! Ben bir şemsiyeyi çürük yaparsam vatandaş onu çöpe atar. Üç beş kuruş zarar eder. Ama sen yanlış yaparsan…

- Dua edin efendim! Tekrar tekrar söz veriyorum! Siz bana öyle güzel bir ders verdiniz ki… Bundan sonra Rabbim’e söz veriyorum. Kendi hayatımla oynar kimsenin hayatıyla oynamam!

            - İnşallah! İnşallah! Kardeş senin için söylemiyorum. Herkes söz veriyor ama kimse sözünde durmuyor.

            - Biliyor musunuz? Ben dünyanın en şanslı kişisiyim!

            - Neden?

            - Çünkü sizinle karşılaştım. Kalp gözüm açıldı. Eğer sizinle karşılaşmasaydım sıradan bir doktor olur; gelsin şöhret, gelsin paralar der sonu karanlık bir yola girerdim.

            - Tanıdığım takva ehli doktorlar çok…

            - İnşallah ben de onlardan olurum.

- İnşallah! İnşallah!

Birbirlerinin telefonun numaralarını aldılar. Genç doktor adayı Şemsiyeciye “Üstadım!” diyordu. Tekrar buluşmak için sözleşip, helalleşerek ayrıldılar. "Onlar artık candan birer dosttu."