Allah’ım Senden Cömertliğin Kadar İstiyoruz…

 

        İçi bal fıçılarıyla dolu bir gemi limana yaklaştı. İşçiler bal fıçılarını boşalttıkları sırada fakir olduğu her hâlinden belli olan yaşlı bir kadın elinde küçük bir kâseyle çıka geldi. 

        Balların sahibi olan tâcirin yanına gidip, kendisine kâse dolusu bal vermesini istedi. Tâcirin sessiz kalıp kendisine bal vermediğini gören yaşlı kadın ümitsizce geri döndü...

        Yaşlı kadın oradan ayrılınca tâcir, olaya şahit olan genç çalışanını çağırıp yaşlı kadını takip etmesini ve evine bir fıçı dolusu bal götürmesini söyledi. 

        Genç adam şaşırıp kalmıştı:

        “- Kadıncağız sizden azıcık bal istedi, vermediniz; şimdi ise bir fıçı bal gönderiyorsunuz!”

        Tacir cevap verdi:

         “- Ey genç! O kendi miktarınca ve ihtiyacı kadar ister, ben de kendi miktarımca ve gücüm kadar bağışladım...”

            “- Allah'ım! Bizim ihtiyaç kâselerimiz küçük ve derinliği azdır...”

Biz ne istenmesi gerektiğini veya nasıl istenmesi gerektiğini bilmeyiz.

Dünya ve ahiretimiz için en hayırlı olan ne ise, Sen de kendi cömertliğin miktarınca En başta Ümmeti Muhammed’e, bana, akraba ve dostlarıma, din kardeşlerime isteklerinin kat-kat üstünde bağışta bulun yâ Rabbi”!”

Âmîn... Âmîn... Âmîn...