Ecel Tutmuş Elinde Bir Ulu Cam

 

Ecel tutmuş elinde bir ulu cam

Ki ol canım içi dolu serencam

 

Kime ayak sunar kime içirmiş

Kimi esrük yatur toprakta müdam

 

Ki bir bir içer ol saki elinden

Bay ü yoksul ulu kiçi has u am

 

Zihi şerbet ki bir kez andan içen

Ne subh olduğunu bilir ne akşam

 

Bu mecliste harif olan kişiler

Ne nukl arzuladılar ne ho badam

 

Ne şerbettir bu hiç rengi bilinmez

Kızıl mı ak mıdır ya puhte ya ham

 

Ne arslanları yatırmış bu saki

Ne ejderhalar olmuştur ana ram

 

Salatinleri yatırdı bu saki

Ki bunlar bir köyü adı Rum ü Şam

 

Kani Salsal ü Zal ü Ad ü Şeddad

Ya Key Husrev kani ya kani Behram

 

Kubad ü Kisri vü Fağfur ü Kayser

Çepal ü Cemşid ü Gürcesb ü Hişam

 

Sikender Dara Efridun ü Dahhak

Neriman Bihre vü Sührab ü Ham Sam

 

Bular hep bu kadehden içti yattı

Kadeh şimdi bizimdir kam ü nakam

 

İçirmeyince kanmadı kişi hem

Bu sakiden ne lütf iste ne ikram

 

Bu saki cümlesin esrüdiserdir

Ne cemaat kaliserdir ne imam

 

Bu gafletten niçün uyanmadın sen

Niçün gafil yaratsın sen ey avam

 

Şeyad-ı Hamza'nın gönlüne her dem

Gelir Hak rahmetinden lüft ü in'am

 

Ne aruz bilir ol ne nahv ü tasrif

Ne kafiye redif ne tecnis-i tam

 

Şeyyad Hamza