Son Nefeste Allah’ü Teâlâ Demek İstiyorsan!

Son Nefeste Allah’ü Teâlâ Demek İstiyorsan!

 

            Mübarek zatlar yani âlimler, evliya zatlar, hep son nefes korkusundan ağlamışlardır...

            Çünkü nice âlimler son nefeste imansız gitmişlerdir...

Din büyüklerimiz buyuruyorlar ki:

"Son nefeste imansız gitmekten korkmak, şüphe değil iman alametidir..."

Ehl-i sünnet âlimleri buyuruyorlar ki:

·     Son nefeste Allah’ü Teâlâ demek isteyen, sözünün eri ise, hemen başlasın.

·     Sonsuz kurtuluşa kavuşmak için, üç şey muhakkak lazımdır: İlim, amel ve ihlâs...

·     Müslümanın ömrü üç gün demişler. Dün, bugün ve yarın... Dün, bitti. Yarın, belli değil gelecek mi gelmeyecek mi. Geriye bugün kaldı. Bugünü değerlendiremeyen kişi yarını nasıl değerlendirecek! Yarın ya var ya yok. Yarınki fırsat ele ya geçer ya geçmez. O hâlde, her günü son günün bil, ona göre hareket et!

·     İmanda değişme olursa nimetlerde de değişme olur.

·     Dünyaya zillet, ahirete izzet verilmiştir.

·     Kuldan isteyen zelil, Allah’tan isteyen aziz olur.

·     Dünyayı sevmeyeni Allah’ü Teâlâ sever, insanların elindekini sevmeyeni insan sever.

·     Bu dünyayı mekân sanan hapı yuttu.

·     Her şeyi Allah’ü Teâlâ için yapmalı. Bir şeyin içine dünya menfaati girerse, zemzeme idrar karıştırmak gibi olur. İsterse bir damla olsun.

·     Kalbinde Allah’ü Teâlâ korkusu çok az olan, dünya sevgisi bulunan, haramlardan sakınmayan, âlim olduğunu söylerse şaşılır.

·     Dünyanın geçer akçesi paradır. Ahiretin geçer akçesi amel-i salihtir.

·     Salih ameller İslam’ın beş şartıdır. Salih amelleri yapmadan kalb selamette olmaz.

·     İhlâs ile yapılan küçük bir iş, senelerce yapılan ibadetler gibi kazanç (sevap) hâsıl eder.

·     Her ibadeti seve seve yapmalı. Kul hakkına dokunmamaya, hakkı olanlara hakkını ödemeye titizlikle çalışmalı.

·     Dünya köprüsünü iman ile geçenler Cennete gidecektir. O köprüyü satın almaya kalkanlardan olmayın. Sonra kendisi de gülmek ister ama ağlamaktan vakit bulamaz.

·     Gençlik çağı nefsin kaynadığı şehvetlerin oynadığı insan ve cin şeytanlarının saldırdığı bir zamandır. Böyle bir çağda yapılan az bir amele pek çok sevap verilir. İhtiyarlıkta dünya şevkleri azalıp güç kuvvet gidip, arzulara kavuşmak imkânı ve ümitleri kalmadığı zamanda pişmanlıktan ah etmekten başka bir şey olmaz. Çok kimselere bu pişmanlık zamanı da nasip olmaz. Bu pişmanlık da tevbe demektir. Yine büyük bir nimettir. Çokları bu günlere de kavuşamaz...

 

Ahmet Demirbaş