Örnek Kardeşler

Örnek Kardeşler

 Bir zamanlar köyümüzde iki kardeş yaşarmış. Birbirini o kadar çok sevip sayarlarmış ki görenler hayret içinde kalırmış. Ormanda odun kesmek gerekirse, birlikte gider keserlermiş. Elbirliğiyle tarlayı sürüp eker, ekinleri de hep böyle biçerlermiş. Bu iş senin, şu da benim demeden bütün işleri ortaklaşa görürlermiş. Anlaşmayıp kavga ettikleri hiç olmamış, kısacası benzeri görülmemiş bu sevginin.  Aradan çok zaman geçmiş... Kardeşler hep böyle sevinç ve mutluluk içinde yaşarlarmış. Bir keresinde de büyük kardeş küçüğüne: Hep başkalarının kavga ettiklerini görüyoruz. Hadi biz de bir kere kavga edelim, demiş.

- Peki ağabey, diye cevap vermiş küçük kardeş.

- Ama nasıl kavga edelim, sebepsiz kavga olmaz ki?

- Evet, haklısın, demiş ağabey. Fakat ne yapayım; insanların nasıl, niçin kavga ettiklerini çoktandır merak ediyorum. En sonunda anlaşmışlar. Köye yakın küçük bir tarlaları, tarlada da bir armut ağacı varmış. Ağacın altına gidip büyüğü küçüğüne demiş:

-  Sen tepeye çık, ben de kızmış gibi, aşağı in, diyeceğim. Tabii sen, inmem de, öylece kavga edeceğiz, olmaz mı? Sözleştikleri gibi yapmışlar.

-  Ey, sen! Ne arıyorsun armutta? Çabuk in, yoksa kemiklerini kırarım senin. Küçük kardeş itaata alışıkmış, hiç karşı gelmeden hemen inmiş.

- Hayır kardeşim, hayır, öyle değil! Demiş ağabey. Kavga böyle olmaz, inmeyecektin sen. Neyse ben çıkayım yukarı, sen de biraz önce benim yaptığım gibi, aşağı inmemi emret. Ağabey ağaca tırmanmış, küçüğü de:

- Ey, sen! Ne işin var armutta? Çabuk in, yoksa yersin yiyeceğini.

- Hayır, hayır! İnmem. - Mademki inmiyorsun, kal gene yukarda, demiş küçüğü ve susmuş. Ağabey de bir süre kalmış ağaçta, sonra usanınca inmiş aşağı. İyi geçinen kardeşler bir türlü kavga edememişler. Uzun zaman yaşamış onlar bizim köyde, köylülerse bu kardeşlerin benzerlerini görmemiş hiçbir yerde.       

Vanço NİKOLESKİ