Allah’ın Yarattığı Bir Kulu Allah’tan Çok Sevmek

Allah’ın Yarattığı Bir Kulu Allah’tan Çok Sevmek

Seni bir serçenin gözyaşları kadar sevdiğimi biliyor muydun? Bu sevgim sana az gelecek ama bilmediğin bir şey var! Serçeler ağladığı zaman ölürler...

Bir gün delikanlı sevgilisiyle buluşacaktı. Bu sefer buluşmalarının amacı beraber iki yılı paylaşmaları ve bunu kutlamaları idi. ne alacağını düşünüyordu hediye olarak. Ama hediye olarak almak istediği manevi değeri büyük bir hediye ve bir kristal gül almaya kara verdi... Kristal gül almaya giderken bir küçük çiçekçi kız önüne çıktı. Bu kızın ısrarlarına dayanamayıp elindeki gülleri sepet ile birlikte aldı ve bir taksiye bindi. Sevgilisinden mesaj gelmişti çok sabırsız ve heyecanlıydı… Bindiği taksinin çok süratli gittiğinin farkına vardı ama onun için önemli değildi. Çünkü ne kadar çabuk yetişseydi onun için o kadar iyi idi...

Sonucunda büyük bir kaza oldu ve gözlerini açtığında ise kendini ve her tarafı beyazlar içinde gördü. Öldüğünün farkına vardı ve yanına gelen melek onu cehenneme götürmeye geldiğini ve son isteğinin ne olduğunu sordu.

o ise son kez sevdiğimi göreyim dedi. melek şaşırdı çünkü bugüne kadar herkes cehenneme gitmek istemediğini söylemişti. Bu ise sadece o anda bile ise sevdiğini düşünüyordu.

Yanındaki melek onun günahlarına baktı ve hiç bir günahı yoktu ama neden cehenneme gönderilecekti. Çünkü “Allah’ın yarattığı bir kulu Allah’tan çok sevmesiydi.”

Melek hayretler içinde ilk defa böle bir şeye şahit oluyordu ve delikanlının dileğini yerine getirdi. onu serçe olarak dünyaya gönderdi. Ve öldüğü yere gitti… Oradaki polisler gül sepetinin ve içindeki notu kıza verdi. Kız ise ağlamaktan göz pınarları kurumuştu. Ve aradan aylar yıllar derken aradan tam iki yıl geçmişti.

Delikanlı serçe olarak dünyada her gün sevdiğini takip ederdi. Onun penceresine konardı. Ve aradan iki yıl geçtikten sonra kız bir gün bir erkekle tanışmıştı. Ve ilk defa o erkek onu güldürmüştü ve kız evine gittiğinde odasına çekilip ölen sevgilisinin fotoğrafını ve o iki yıl önceki gül sepetinin içindeki notu almıştı eline ve gözlerinde yaş akıyordu. Notta şu yazıyordu:

''Seni iki yıl değil bir ömür boyu seveceğim!'' Kız bu yazıyı okuyunca ağlamaya başlamıştı. Serçe de aynı zamanda pencerede onu izlemekteydi. Ve kız şu sözleri söyledi kendi kendine:

Affet beni bir tanem ben sözümü tutamadım bugün biriyle tanıştım ve senden sonra ilk o beni güldürdü. Ben sözümü tutamadım. Aşkımıza sadık olamadım ben… Artık ''onu'' seviyorum diye konuşmaya başladı. Ve bunları duyan serçe kızı izliyor ve söylediklerini duyuyordu. o anda melek serçenin yanına gelerek: ''Sakın ha ağlama! Bilirsin serçeler ağlarsa ölürler dedi''

ve serçe son kez sevdiği kıza bakıp gözyaşını bıraktı!

Ve artık onun bundan sonra gidecek yeri de kalmadı...

Herkes aşkına sadık olmak ister ama ne yazık ki! Seven sevilenden çok acı çeker... (Alıntı bir hikâyedir.)