Budist Türkler: Tobalar

Budist Türkler: Tobalar

Türkler arasında Budizm 385-550 yılları arasında Kuzey Çin’de kurulan Toba Devleti zamanında yayılmıştır.

Aslen Türk olan Tobalar memur olarak Çinlileri kullanıyorlardı. Tobalar zamanla Budizm’i kabul ettiler ve Çinlileştiler.

8. yy. da Çinlilerle iş birliği yapan ve diğer Türklerle savaşan Uygurlar önce Mani, daha sonra Buda dinini kabul ettiler. Doğu Türkistan’da yaşayan Uygurlar dinlerini değiştirmekle beraber dillerini korudular ve Türkçe pek çok eser meydana getirdiler.

Göktürkler ise kendi örf ve adetlerine uymadığı için bu dini kabul etmediler. Gerçekten de Türklerin hayata bakışı ile Budizm arasında büyük fark vardı:

Türklerde hayvan eti yemek günah değildir. Tam tersine onların başlıca gıdası hayvan etidir.

Oysa Budizm’in beş büyük günahından biri hayvan dâhil, canlı varlık öldürmekti. Kültüründe avcılık ve hayvan eti yemek olan Türkler bu nedenle Budizm’le çok uyuşamadılar ve Budizm bu nedenle Türkler arasında fazla yayılamadı. (Alıntı)

Dikkat Edelim!

Bir millet dinini kaybederse milliyetini de kaybediyor. Türkler Müslüman oldular fakat milliyetlerini kaybetmediler. Çünkü İslâmiyet Türkler’in töresiyle uyuşuyordu.

İslâmiyet dünyadaki bütün milletlerin insanlık lehine olan töresiyle uyuşur. Ama insanlık aleyhine hiçbir gelenek ve töreyle uyuşmaz. İnsanlık adına ne kadar güzellik varsa İslamiyet’te vardır. İnsanlık adına ne kadar kötülük varsa İslamiyet’te yoktur.

Örnek verecek olursak: İçki, zina, kumar, hırsızlık, yalan söyleme vs. gibi kötülükler bütün dinlerde yasaktır. Bazılarında var gibi görünüyorsa da o dine sonradan sokulmuştur.

Kısacası İslâmiyet bütün güzellikleri içine alır. İslâmiyet’in içinde kötülük, İslamiyet’in dışında iyilik yoktur. İslamiyet’in en önemli farzı: Marufu (iyilikleri) emretmek; şerleri (kötülükleri) yasaklamaktır.