Hey! Kim Var Orada?
Hey! Kim Var Orada?
Küçük
Ali dedesi ile tarlaya gitmişti. Dedesi öküzlerle çift sürerken bir taraftan da
Ali’yi izliyordu. Ali’de ormanın kenarında oynuyordu.
Ali,
bir ara ormandan sesler duydu. Hemen ormana dönerek;
-“Hey
kim var orada?” diye seslendi.
-“Hey
kim var orada?” diye cevap geldi ormandan…
Ali
şaşırmıştı; yeniden;
-“Kimsin
ortaya çık!” diye tekrar seslendi.
-“Kimsin
ortaya çık!” diye cevap geldi ormandan…
-“Oraya
gelirsem, seni çok fena döverim!” diye seslendi, sinirli bir şekilde.
-“Oraya gelirsem, seni çok fena döverim!” diye cevap geldi ormandan, sinirli
bir şekilde…
-“Haydi!
Gel de ağzını, burnunu dağıtayım!” diye seslendi, çok daha sinirli…
-“Haydi!
Gel de ağzını, burnunu dağıtayım!” diye cevap geldi ormandan, çok daha sinirli…
Ali
daha da kızmıştı.
-“Sen
çok kötü, kaba birisin… Ne olacak, orman ayısı!” diye seslendi.
-“Sen
çok kötü, kaba birisin… Ne olacak, orman ayısı!” diye cevap geldi ormandan…
Ali
sinirinden ağlamaya başladı.
Ali’nin
ağladığını gören dedesi çalışmayı bıraktı. Koşarak Ali’nin yanına gelerek;
-“Niçin
ağlıyorsun Ali?” diye sordu. Ali başına gelenleri anlattı.
-“Ormanda
biri var. Bana kötü şeyler söylüyor. Gelip beni dövecekmiş!” dedi.
Dedesi;
-“Ormandaki
ses, senin söylediklerinin aynısını mı söylüyor?” dedi.
Ali
de;
-“Evet,
ben ne dersem aynısını söylüyor!” dedi.
Dedesi;
-“Tekrar
seslen bakalım!” dedi.
Ali;
-“Hey
kim var orada?” diye seslendi.
-“Hey
kim var orada?” diye cevap geldi ormandan…
Dedesi;
-“Şimdi
de güzel şeyler söyle, bakalım!” dedi, Ali’ye;
-“Canım
kardeşim! Seni çok seviyorum!” diye seslendi! Ali;
-“Canım
kardeşim! Seni çok seviyorum!” diye cevap geldi ormandan...
-“Sen
çok kibarsın! Senin arkadaşlığın ne güzel!” diye seslendi! Ali;
-“Sen
çok kibarsın! Senin arkadaşlığın ne güzel!” diye cevap geldi ormandan...
-“Sana
çok teşekkür ediyorum! Allah’ü Teâlâ senden razı olsun!” diye seslendi! Ali;
-“Sana
çok teşekkür ediyorum! Allah’ü Teâlâ senden razı olsun!” diye cevap geldi
ormandan...
-“Hoşça
kal! Allah’ü Teâlâ’ya emanet ol!” diye seslendi! Ali;
-“Hoşça
kal! Allah’ü Teâlâ’ya emanet ol!” diye cevap geldi ormandan...
Ali
rahatlamış, çok sevmişti ormandaki sesin sahibini…
-“Ama
dedeciğim, ben ne dersem orada ki de bana aynı şeyleri söylüyor!” dedi, Ali. Dedesi;
-“Aliciğim
ormanda kimse yok! Sen oraya güzel sözlerle seslenirsen güzel cevaplar alırsın!
Kötü sözlerle seslenirsen kötü cevaplar alırsın! Çünkü ormandan gelen sesler
senin kendi seslerinin yankılarıdır.” Diyerek Ali’ye güzel bir ders verdi. Ali,
çok mahcup olmuştu.
Muhterem
dostlar ahiret yurdu bizim dünyadan gönderdiğimiz amellerin yankılarıdır.
Ahirete iyi veya kötü neler gönderdiysek onlar bizi karşılayacaktır.
Yalnız
sağlığımızda bir şansımız var. Kötü amellerin yankılarını tövbe ederek sildirip
bol iyilik yaparak iyi amellere çevirebiliriz. Çünkü hepimizin hataları çoktur.
Allah’ü
Teâlâ Tur Suresi; 16. Ayeti ile Tahrîm suresi 7. Ayet-i Kerimelerinde ve daha
birkaç Ayet-i Kerimelerinde “Ancak işlediklerinizin karşılığını
görüyorsunuz!” buyuruyor.
Allah’ü
Teâlâ hepimize tövbe edip çok iyilik yapmayı, güzel ameller göndermeyi nasip
eylesin. Hoşça kalın, dostça kalın, Allah’ü Teâlâ’ya emanet olunuz efendim!
Yaşar AKKAŞ
Yorumlar
Yorum Gönder