Fani Dünya
Fani
Dünya
Hz. Ali
Radiyallahü Anh dünyayı târif ediyor:
“Âyet-i Celîle ve
nice delillerle kötülüğü iyiliğinden çok olduğu bildirilen şu dünya, güzel bir
kadın gibi yüz gösterip insanları kendisine çekmekte ve onları hayâle sığmayan
hileleriyle helâk etmekte. O, peşinde koşandan kaçar.
Yüz gösterse de
kötülüğünden emin olunmaz. Bir saat iyilik etse, bir sene kötülük eder. Yüz
göstermesi felâketin işaretidir. Peşine düşenleri zillete sürükler. Ona
aldananlar hakir olur. Onunla övünenler sonunda hayal ve hüsrana uğrar. O,
kendisini isteyenden kaçar, kaçanın peşinden koşar.
Dâima bulanıktır,
berrak olmaz. Neşesi kederle karışık... Huzurunu huzursuzluk, gençliğini
ihtiyarlık tâkip eder. Bolluğu dahi hasret ve perişanlığa götürür.
Hilekâr ve
sahtekârdır. Tâliplerine süslenir, kendisine gönül verenlere azı dişlerini
gösterir, insanlara zehir içirir, üzerlerine oklar yağdırır.
Beğenenleri bolluğa
boğduğu halde birden yüz çevirip rüyâ haline döndürür, bütün ağırlığı ile
değirmen taşı gibi ezer, kefene koyup toprak altına alır, varlıkları yok olur.
Dostları neşe
beklerken onları aldatır, musîbete müptelâ eder.
Dünyanın bağlıları
büyük arzûlar peşinde koşar, servet ve büyük binalar yaparlar da, bunların bir
gün yok olacağını düşünmezler.”
Şair diyor ki:
Aldanma bu dünyaya, fânî cihandır bu,
Kendisi âşikâr, ateşi gizli külhandır bu,
Giden geri gelmez, iki kapılı handır bu,
İnsafı terk eyleme, makâm-ı imtihandır bu.
(Lâ edrî)
Başka Bir Şair diyor ki:
“İncitme kimseyi dünya fanidir;
Bilinmez gelişi ölüm anidir!”
Yine Başka Bir Şair diyor ki:
“Üç günlük dünya için; gayret üstüne gayret,
Ebedi bir hayat için; ise gayret yok, hayret!”
Yine Başka Bir Şair diyor ki:
“Kime kalmış fani dünya Herşey yalan herşey rüya,
Ömür benzer akan suya Yalan dünya yalan dünya…
Bu zaman ahir zamandır Dünyanın sonu virandır,
Hak tan gayrısı yalandır Yalan dünya yalan dünya…”
Yine Seyyid Nesimi diyor ki:
Bir acaip derde düştüm, herkes gider kârına
Bugün buldum bugün yerim, Hâk kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur, şu dünyanın varına
Rızkımı veren Hûda´dır, kula minnet eylemem…
Muhibbi mahlâslı Kanuni Sultan Süleyman
diyor ki:
"Mülk-ü dünya kimseye bâkî değil, akıbet
berbad olur.
Ey Muhibbî, Şöyle farz et kim Süleyman
olmuşuz."
Cengiz Numanoğlu diyor ki:
Allah'tan korkana, ölüm yâr gelir;
Ölümden korkana, dünya dar gelir…
ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL) diyor ki:
Sonu gelmez mi sanırsın bu hayâtın, gāfil!
Boyamış gönlünü dünyâ malı, şöhret ve para.
Kime kalmış ki bu dünyâ sana kalsın, a zelil!
En nihâyet girecek her birimiz dar çukura.
Dünya: Üzerinde
hayat olan güneş sistemine bağlı bir gezegendir.
Dünya’nın Lugat mânâsı: Ednâ (en aşağı) demektir.
Dünya’nın Tasavvuf ıstılâhında mânâsı: ‘Kişiyi Allah’ü Teâlâ’dan
uzaklaştıran her şeydir.
“İmam-ı Rabbânî Kuddise Sirrûh”
Yorumlar
Yorum Gönder