Bir Saat

 Bir Saat

Adam eve döndüğünde, 5 yaşındaki oğlunu kapının önünde beklerken bulur. Çocuk, babasına sorar:

“- Hoş geldin babacığım. Sen bir saatte ne kadar para kazanıyorsun?

Yorgun gelen adam sertçe cevap verir:

“- Bu senin işin değil!”

“- Babacığım lütfen.”

“- Ne olacak? 20 lira...”

“- Peki, bana 10 lira borç verir misin?”

Adam iyice sinirlenip bağırır:

“- Benim, senin saçma oyuncaklarına veya başka şeylerine verecek param yok! Hadi derhâl odana git!”

Çocuk mahzun mahzun odasına girip kapısını kapatır.

Adam sinirli sinirli:

“- Bu çocuk nasıl böyle şeylere cesaret eder?” diye düşünür.

Aradan bir müddet geçtikten sonra sakinleşir. Çocuğuna, belki de gerçekten lâzım olduğunu düşünür. Odasına gidip henüz uyuyamamış çocuğuna der ki:

“- Al bakalım istediğin 10 lirayı! Sana sert davrandığım için üzgünüm, ama yorucu bir gün geçirmiştim.”

Çocuk sevinçle babasını kucaklar ve:

“- Teşekkürler babacığım!” diye sevinir.

Yastığının altından diğer buruşuk paraları çıkararak, babasının yüzüne bakar ve yavaşça paraları sayar. Bunu gören adam sinirlenerek yine sertçe sorar:

“- Paran olduğu hâlde neden benden para istiyorsun?”

“- Babacığım, yetmiyordu.”

Bu sırada elindeki paraları uzatarak son sözünü söyler:

“- İşte 20 lira babacığım. “Bir saatini de bana ayırır mısın?”