Allah’ım Senden Sana Sığınırım
Allah’ım Senden Sana Sığınırım
Âişe radıyallahu anhâ şöyle dedi: Bir gece
Resûl-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem’in yanımda olmadığını fark
ettim, karanlıkta el yordamıyla bakınmaya çalıştım, (O’nu araştırırken) elim,
ayağının tabanına temas etti. Secde vaziyetinde iki ayağını da dikmiş şöyle
diyordu:
عَنْ
عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: اِفْتَقَدْتُ النَّبِيَّ صَلّىٰ اللهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ذَاتَ لَلَيْلَةٍ، فَتَحَسَّسْتُ، فَإِذَا هُوَ رَاكِعٌ أَوْ
سَاجِدٌ يَقُولُ:
اَللّـٰهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ،
وَبِمُعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لاَ أُحْصِي ثَنَاءً
عَلَيْكَ أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلىٰ نَفْسِكَ
Okunuşu: Allâhümme innî eûzü
bi-rıdâke min sahatik, ve bi-muâfâtike min ukûbetik, ve eûzü bike minke, lâ
uhsî senâen aleyke, ente kemâ esneyte alâ nefsike.
Anlamı: Allah’ım! Senin
gazabından rızana, azabından affına sığınırım. Ben Senden Sana sığınırım. Ben
Seni lâyık olduğun şekilde medh ü senâ edemem. Sen kendini nasıl medh ü senâ
etmişsen öylesin.”
Kaynak: (Müslim, Salât 222;
Ebû Dâvûd, Salât 148; Nesâî, Tatbîk 71)
Yorumlar
Yorum Gönder