Ödenmeyen Borç

Ödenmeyen Borç

Ben daha doğmamışken, yani annem bile daha evlenmemişken ortanca dayım çalışmak için iyi bir arkadaşıyla İzmir’e gidiyor. Fakat İzmir’de işler umduğu gibi çıkmayınca geriye tekrar köylerine dönüyorlar.

Bir kaç zaman sonra yine dayım aynı arkadaşıyla bahçe duvarı yapmak için dereye taş getirmeye iniyorlar. İşleri bittikten sonra dönerken traktör kayıyor ve uçurumdan aşağı düşerken dayım arkadaşına traktörden atlamasını söylüyor. Arkadaşı atlıyor. Fakat dayım traktörle birlikte uçurumdan düşüp vefat ediyor. Aradan biraz zaman geçtikten sonra. Büyük dayım geceleri yatarken vefat eden dayımı sürekli rüyasında görüyor.

“Abi beni kurtar!” diye feryat ediyormuş.

Vefat eden dayım, abisine Bu olay bir kaç gece sonra bir daha olmuş. Büyük dayım rüyasında yine vefat eden dayımı görmüş. Bu kez yine feryat ederek:

“Abi beni kurtar! Arkadaşıma 200 lira borcum var.” Demiş.

Dayım sabah uyanır uyanmaz; vefat eden dayımın arkadaşının yanına gidiyor. Ve soruyor.

Arkadaşı da diyor ki:

“Evet, İzmir’deyken parası bitince benden borç para aldı.” Diyor.

O zaman anlıyorlar olayı.

Dayım veriyor parayı. Arkadaşı almıyor. Götürüp ihtiyacı olan birine veriyorlar. Aynı gece rüyasında vefat eden dayım, yine rüyasına girip gülümsemiş.

(Alıntı)