Ödenmeyen Borç
Ödenmeyen Borç
Ben daha
doğmamışken, yani annem bile daha evlenmemişken ortanca dayım çalışmak için iyi
bir arkadaşıyla İzmir’e gidiyor. Fakat İzmir’de işler umduğu gibi çıkmayınca
geriye tekrar köylerine dönüyorlar.
Bir kaç zaman sonra
yine dayım aynı arkadaşıyla bahçe duvarı yapmak için dereye taş getirmeye
iniyorlar. İşleri bittikten sonra dönerken traktör kayıyor ve uçurumdan aşağı
düşerken dayım arkadaşına traktörden atlamasını söylüyor. Arkadaşı atlıyor.
Fakat dayım traktörle birlikte uçurumdan düşüp vefat ediyor. Aradan biraz zaman
geçtikten sonra. Büyük dayım geceleri yatarken vefat eden dayımı sürekli
rüyasında görüyor.
“Abi beni kurtar!” diye feryat ediyormuş.
Vefat eden dayım,
abisine Bu olay bir kaç gece sonra bir daha olmuş. Büyük dayım rüyasında yine
vefat eden dayımı görmüş. Bu kez yine feryat ederek:
“Abi beni kurtar!
Arkadaşıma 200 lira borcum var.” Demiş.
Dayım sabah uyanır
uyanmaz; vefat eden dayımın arkadaşının yanına gidiyor. Ve soruyor.
Arkadaşı da diyor
ki:
“Evet, İzmir’deyken
parası bitince benden borç para aldı.” Diyor.
O zaman anlıyorlar
olayı.
Dayım veriyor
parayı. Arkadaşı almıyor. Götürüp ihtiyacı olan birine veriyorlar. Aynı gece
rüyasında vefat eden dayım, yine rüyasına girip gülümsemiş.
(Alıntı)
Yorumlar
Yorum Gönder