Beraberce Cennete Girin

Beraberce Cennete Girin 

Hz. Enes Radiyallahü Anh anlatıyor:

“Rasûlüllah Sallallahü Aleyhi Vesellem ile beraber bulunuyorduk.

Bir ara azı dişleri görülecek şekilde gülümsedi.

Sebebini sorduğumuzda şöyle buyurdular:

“Ümmetimden iki kişi Allâh’ın huzuruna gelirler. Birisi,

- Yâ Rab, benim bunda hakkım var; hakkımı bundan al, bana ver, der. Allah Teâlâ da ötekine,

- Hakkını ver, buyurur. Adam,

- Yâ Rab, bende sevap nâmına bir şey kalmadı, der. Cenâb- ı Hakk,

- Baksana, bu adamın sevabı kalmadı, ne dersin? Buyurur. Adamcağız,

-  O halde benim günahlarımdan alsın, der.

Resûlüllah Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz bunu anlatırken gözleri yaşardı ve:

“O gün büyük bir gündür. İnsan; günahının alınmasını ister” dedi.

Bunun üzerine Allah Teâlâ hak sahibine,

- Başını kaldır ve cennete bak, buyurur. Adamcağız,

-  Yâ Rab, inci ile işlenmiş, gümüşten apartmanlar ve altından köşkler görüyorum.

Bunlar hangi peygamber, hangi sıddîk veya hangi şehitler içindir? Der. Allah Teâlâ,

- Bunlar, bana ücretini verenler içindir, buyurur. Adamcağız,

- Bunların hakkını kim ödeyebilir? Der. Hz. Allah,

- Sen istersen bunlara sahip olabilirsin, buyurur. Adam,

- Nasıl olur, yâ Rab? Deyince, Cenâb- ı Hakk,

- Hakkını bu adama bağışlamakla, buyurur. Adam,

- O halde ben bunu affettim, der. Allaha zû’l- Celâl hazretleri de,

- Arkadaşını al, beraberce cennete girin, buyurur.

Sonra Resûlüllah Sallallahü Aleyhi Vesellem Efendimiz,

‘Allah’tan korkun, Allah’tan korkun ve siz de kendi aranızı düzeltin.

Bakınız, bizzat Hazret- i Allah mü’minlerin arasını buluyor’ buyurmuşlardır...