Ölüm Güzel Bir Nasîhattir

Ölüm Güzel Bir Nasîhattir

Ölüm; güzel bir nasîhattir.

Taberânî; Ammâr Radiyallahü Anh’dan naklettiğine göre; Peygamberimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem şöyle buyurdu: “Ölüm vâiz olarak, yakîn de zenginlik olarak kâfîdir.”

Ölüm; taatları emr etmekle ve harâmlardan da nehy etmekle bir vâizdir ve buna kâfidir. Va’z; kendilerinde ibret olan şeylere da‘vet etmektir. Hakk ta‘âlâya inkiyad ve ona boyun eğmek içindir. Bu nasıl kâfi gelmesin ki, bu gün dünyâda yarın kabirlerden birindesin. Nasıl olmasın ki, o insan için en büyük musîbet ve başa gelen en büyük beladır. Ondan daha büyüğü Allâh ta’âlânın zikrinden gaflet ve onun tefekkürünün azlığından kaynaklanmaktadır. Halbuki onun için vahdet, akıllı kişi için de ibret vardır.

Seyyidü’l-Ebrâr Sallallahü Aleyhi Vesellem’in şu sözünden sonra senin için özür beyân etme hakkı var mıdır?

Şöyle buyurmuştur: Vâiz olarak ölüm kâfidir. Gafillere uyarak ölümün hücum etmesine kadar gecikmenden beklemenden haya etmez misin? O gafiller ki; onlar birbiriyle itişip dururlarken, kendilerini yakalayacak bir tek sayhadan başkasını gözetmezler, işte o zamân bunlar bir vasiyyette bile bulunamâzlar. Hattâ o vakit; ailelerine dahi dönecek halde değildirler. Böylece onlara hastalık, ölümden korkutucu bir haberci olarak gelir. Onlarsa men olunmazlar, alıkonulmazlar ve onlara ak saçlılık ölümden bir elçi olarak gelir, ondan ibret almazlar.

(Hz. Muhammed Mevlânâ Ebû Saîd Hâdimî (k.s.),

Berîka Tercemesi, 107-108.s.)

Hadîs-İ Şerîf

 “Her kul öldüğü hâl üzere diriltilecektir.” (Müslim)

“Sizden biriniz sakın Allâh’ü Teâlâ’ya hüsnü zân etmediği hâlde ölmesin” (Müslim)

 (Alıntı)