Biz Onları Senden Alınca İlimsiz Kalıyorsun

Biz Onları Senden Alınca İlimsiz Kalıyorsun

Îmâmı Gazâlî, çocukluğunda fıkıhtan bir miktarını kendi memleketinde okudu. Sonra Cürcan'a gitti, İmâm Ebû Nasr İsmâilî'den bir müddet ders aldı. Üç sene sonra Tûs'a döndü. Cürcan'dan Tûs'a dönerken başından geçen bir hadiseyi şöyle anlatır:

“Bir grup yol kesici karşımıza çıktı. Yanımızda olan her şeyimi alıp gittiler. Benim ders notlarımı da aldılar.

Arkalarından gidip kendilerine yalvardım.

-Ne olur işinize yaramayan ders notlarımı bana verin dedim. Reîsleri,

-“Onlar nedir? Nasıl şeylerdir?” diye sorunca,

-“Onları öğrenmek için memleketimi terk ettim, gurbetlere gittim. Filân yerdeki birkaç tomar kâğıtlardır” dedim.

Eşkiyaların reîsi güldü:

-“Sen onları bildiğini nasıl iddia ediyorsun, biz onları senden alınca ilimsiz kalıyorsun” dedi ve onları bana geri verdi.

Sonra düşündüm, Allahü teâlâ yol kesiciyi beni ikaz için o şekilde söyletti dedim.

Tûs'a gelince üç yıl bütün gayretimle çalışarak, Cürcan'da tuttuğum notların hepsini ezberledim. O hâle gelmiştim ki, yol kesici önüme çıksa, hepsini alsa, bana zararı dokunmazdı.”

Îmâmı Gazâlî, Rahmetullahi Aleyh Buyurdu ki:

"Farzet ki öldün! Mezarında yalvardın yakardın ve sana “Bir gün” daha verildi. Bugünü öyle bil ve öyle yaşa..."

Yine buyurdu ki:

"Bana rahmet okuyun, rahmet olunasınız, Biz gittik, biliniz ki, sırada siz varsınız. Yalvarırım Allaha, kendime rahmet için… Ve Rabbim dostlarıma çok merhamet eylesin!"