Boşa Mağrurlanma Abdülvahap Kocaman Boşa mağrurlanma sen insanoğlu, Cismin iki damla yaştan ibaret. Aldanma dünyaya, şaşırma yolu, Bu dünyanın sonu boştan ibaret. En sonu figandır, ne kadar gülsen Menzile varırsın haddini bilsen Zaloğlu Rüstem’in denginde olsan, Uçup giden bir gün, kuştan ibaret. İster çuha giysen, istersen şalı İster kaymak yesen, istersen balı Hepsi senin olsa, dünyanın malı, Gelip geçer elbet, düşten ibaret. İster ömür sürsen yıllarca sene, Akıbet aslına dönersin yine. Zevki, ıstırabı değmez bir güne, Dört yanına bir bakıştan ibaret. Abdulvahap, ister ulu han olsan, İster yaşlı, ister bir civan olsan. Dünyaya hükmeden Süleyman olsan, Akıbetin iki taştan ibaret.