Kahrın da Hoş Lütfun da Hoş

 Kahrın da Hoş Lütfun da Hoş

 

Câna cefa kıl ya vefa,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

Ya dert göster ya da deva,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Hoştur bana senden gelen,

Ya hil’at ü yahut kefen,

Ya taze gül yahut diken,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Gelse celâlinden cefa,

Yahut cemalinden vefa,

İkisi de câna safa,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Ger bağ u ger bostan ola,

Ger bend u ger zindan ola,

Ger vasl ü ger hicran ola,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Ey padişah-ı lem yezel

Zât-ı ebed hayy-ı ezel

Ey lütfu bol kahrı güzel

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Ağlatırsın zâri zâri,

Verirsen Cennet ü huri,

Lâyık görür isen nârı,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

Gerek ağlat gerek güldür,

Gerek dirgür gerek öldür,

Bu Âşık hem sana kuldur,

Kahrın da hoş lütfun da hoş...

 

İbrahim Tennurî Kuddise Sirrûh (ö. 1482)

 

Câna cefa kıl ya vefa: Bana cefa çektirsen de rahatlık versen de...

Ya hil’at ü yahut kefen: Dünya makamı veya ölüm.

Ger: İster; eğer.

Ger bend u ger zindan ola: İster kelepçe ister zindan olsun.

Ger vasl ü ger hicran ola: İster kavuşma ister ayrılık olsun.

Padişah-ı lem yezel: Hükmü asla son bulmayan padişah.

Zâtı ebed hayy-ı ezel: Öncesiz ve sonrasız ebedi dirilik zahibi.

Ağlatırsın zâri zâri: Hüngür hüngür ağlatırsın.

Nâr: Cehennem ateşi.

Gerek dirgür gerek öldür: İster yaşat ister öldür.