Sakın Benliğe Kapılma
Sakın Benliğe Kapılma
Şeyh Sâdî-i
Şîrâzî, Gülistan adlı eserinde şu hâtırasını nakleder:
“– Çocukluğumda
da ibadetlere çok düşkündüm. Geceleri kalkar, ibadetle meşgul olurdum. Bir gece
babamın yanında oturuyordum. Bütün gece gözümü yummamış, Kur’ân-ı Kerîm’i
elimden bırakmamıştım. Bâzı kimseler ise etrafımızda uyuyorlardı. Babama:
“– Şunların
bir tanesi bile başını kaldırıp iki rekât teheccüd namazı kılmıyor; sanki ölü
gibi uyuyorlar.” dedim. Bu sözüm üzerine babam kaşlarını çattı ve:
“– Oğlum!
Başkalarının dedikodusunu edeceğine, ‘keşke sen de onlar gibi uyusaydın!’
karşılığını verdi.”
Yani babası
Sâdî’ye âdeta şu dersi veriyordu:
“– Senin
hor gördüklerin, seher vaktinin feyzinden mahrum iseler de, onlara ‘Kirâmen
Kâtibîn’ melekleri” menfî bir şey yazmıyor. Senin amel defterine ise, din
kardeşlerini küçük görme ve gıybet günahı yazıldı…”
Yorumlar
Yorum Gönder