Baba Şefkati

Baba Şefkati

Aile pikniği çok güzel başlamıştı. Gölün karşısındaki meşenin dibine örtülerini sererek yayıldılar. Ali Hakan babası ile odun toplamaya gitti. Ömer Yasin’de annesi ile mangal hazırlıklarına başladı. Kısa sürede mangallar yakıldı. Etler kızartıldı. Salatalar hazırlanırken Ali Hakan’la, Ömer Yasin top oynamaya başladılar.

Çocuklar var güçleriyle topa tepiyorlar, neşe ile hoplayıp zıplıyorlardı. “Kimin teptiği top daha çok havaya fırlıyor?” diye yarış diyorlardı.

Ömer Yasin topa öyle bir hızlı tepti ki top havalandı yere düşünce zıplayarak göle fırladı. Ali Hakan eşofmanlarını çıkararak atlet kilot göle atlayarak topa doğru yüzmeye başladı. Topa dokundukça top ileri gidiyordu.

Babaları Abdullah Bey dehşetle izlerken göl kenarına koşmaya başladı. Ali Hakan topu yakalarken top kayarak tekrar uzaklaştı.

Babaları:

-Oğlum topu bırak geri gel! Diye haykırdı. Fakat Ali Hakan dinlemeyerek topa doğru hızla yüzerken yavaş yavaş su yutmaya başlamıştı. Paniğe kapılan Ömer Yasin de ağabeysini kurtarmak için suya atlamıştı. Abdullah Bey hızla yüzerek Ali Hakan’ı kıyıya getirdi. Bir de baktı ki Ömer Yasin su yutmaya başlamış. Tekrar Ömer Yasin’i kurtarmaya koştu. Ömer Yasin’i de kurtardı. Bitkinlikten suya daldı kaldı. Anneleri de telâşlanıp elbiseleriyle suya dalarak bir miktar su yutan eşini kıyıya çekmeyi başardı.

Bitkin baba da oğulları da kurtulmuştu. Hem oğulları hem babaları büyük bir ölüm tehlikesi atlatmışlardı.

Anneleri:

-Bir top için değer mi? Az kalsın üç candan oluyorduk! Dedi. Çocuklar anne ve babalarına sarılarak ağlıyorlar:

- Babacığım, anneciğim siz olmasaydınız bizleri kim kurtaracaktı? Diye ağlaşıyorlardı.

Sevgili çocuklar, anne ve babalarımız hiç üzmeyin! Onların sözlerinden dışarı çıkmayın! Olur mu?