Haramdan Böylesine Korkan Ebu Dücane
Haramdan Böylesine Korkan
Ebu Dücane
Gönlü
hakikat incileriyle bezenmiş yüce sahabe takvada en ileri derecedeydi. Bütün
namazlarını Peygamberin arkasında kılıyordu. Ebu Dücane seher vakti gelir
gelmez evinden çıkıyor, Mescidi Nebevinin yolunu tutuyor, sabah namazını
devamlı olarak Kâinatın Efendisiyle kılıyordu. Fakat namazı kılar kılmaz dua ve
tesbihleri beklemeden kalkıp gidiyordu. Bu husus Nebiyyi Muhteremin dikkatini
çekmiş olacak ki bir gür sordular;
-
Ey Ebu Dücane! Neden acele çıkıp gidiyorsun Ebu Dücanenin gönül dudakları dile
geldi ve
-
Ey Allah’ın Sevgili Resulü, dedi. Sana feda olayım. Sebebi şudur Komşumun
bahçesindeki hurmaların dalları bizim evin önüne kadar uzanıyor. Gecikecek
olursam bizim çocuklar uyanacak ve rüzgârın tesiriyle avucumuza dökülen olgun
hurmaları bilmeyerek yiyecek, midelerine haram lokma girmiş olacak. Buna meydan
vermemek için dökülen hurmaları topluyor, komşumun evinin önüne bırakıyorum.
Varlığın sebebi olan Peygamber gökleri aydınlatacak şekilde tebessüm buyurdular
ve memnuniyetlerini bildirdiler.
Yorumlar
Yorum Gönder