Geçmişini Unutmayan İnsan

Geçmişini Unutmayan İnsan

Bir gün zengin bir tacir, kendine, tanıdığı yoksul bir aileden evlât edinmek için bir çocuk alır. Zaman içinde çocuğa çok alışır. Çocuk her gece bir yere gidip gelmektedir. Çocuktan şüphelenen yardımcı işçiler çocuğu takibe çıkar.

Görürler ki çocuk her gün bir depoya gider. Yardımcılar bunu tacire bildirir ve tacir çok sinirlenir, Oğlunu yanına çağırır ve sinirli bir şekilde oğluna sorar;

-“Sen o depoda ne saklıyordun?”

Oğlu ise,

-“Benim geçmişim çok sefil geçmişti, ama şimdi çok zenginim buna rağmen ben geçmişimi hiç bir zaman unutmam. O depoda çarıklarım var. [1] Her gece o çarıkları giyiyorum.” Ve kendime;

-“Sakın eski fakir halini hiç unutup da kibirlenme! Allah’ü Teâlâ seni tekrar fakir yapabilir!” diyorum! Dedi.

Bunu duyan tacir çok şaşırdı ve evlâtlığına;

-“Bana geçmişimi unutmamamı hatırlattın bu yüzden sana çok teşekkür ederim. Seni yanlış anladık. Hakkını helâl et! ” Dedi.

[1] Çarık: Eskiden ayakkabı yaygın değildi. Fakirlerde hiç yoktu. Kalın deriden bir parça kesilir deri bir iple ayakkabı şeklinde dikilirdi. Ona çarık denirdi.