İnsan İslam Ahlak

Ey Hasta Gönül, Derdüne Derman Taleb Eyle   Ey hasta gönül, derdüne derman taleb eyle Ger can diler isen yüri canan taleb eyle!   Çün Hızr, hayat- i ebedi ister isen gel, Can tende iken, Çeşme- i Hayvan taleb eyle!   Ey bülbül- i kudsi, ne giriftar- i kafessen? Sındur kafesi, taze gül- istan taleb eyle!   Div ile musahib olanın dini hatadur Zinhar gel ey âdemi insan taleb eyle!   Tahkik haberdür bu ki: "el- Cinsli maa- 'l- cins" İnsana eriş, suhbet- i irfan taleb eyle!   Ger talib isen bulmağa, matlubı dilersen, Fermana boyun sun, ulu sultan taleb eyle!   Erkansuz olanlarla refik olma Nesimi, Yol ehlini gözle, edeb, erkân taleb eyle!   Seyyid Nesimi

“İslâmiyet” Budur. İnsanlık “İslâmiyet” Olmadan Olmaz… Filistinli Alul ailesi, Birinci Dünya Savaşı sırasında Filistin'de görev yapan bir Osmanlı askerinin bez parçasına sarılı içi para dolu emaneti Türkiye'nin Filistin nezdindeki Kudüs Başkonsolosu Büyükelçi Ahmet Rıza Demirer'e teslim etti.   OSMANLI ASKERİNİN EMANETİNE 106 YILDIR SAHİP ÇIKTILAR Filistinli ailenin üyelerinden Ragıp Hilmi el-Alul'un anlatımına göre hikâyenin başlangıcı 1915 yılına uzanıyor. O dönem Birinci Dünya Savaşı sırasında Filistin'den başka cepheye sevk edilen bir Osmanlı askeri, birikmiş tüm parasını bir parça beze sararak Nablus şehrinin bilinen esnaflarından Rüşdü Efendi'ye bırakmış. Alul'un amcası Rüşdü Efendi, Osmanlı askerinin "Dönebilirsek alırım" diye bıraktığı emaneti yıllarca muhafaza etmiş. Parayı bırakan ve kimliği bilinmeyen Osmanlı askeri Filistin'e bir daha hiç dönememiş, ancak Rüşdü Efendi'den sonra torunları da "Belki bir gün geri döner...

  Sahabe-i Kiram Rıdvanullahi Teâlâ Aleyhim Ecmaîn Sizleri Görseydi   Hasan-ı Basri Rahmetullahi Aleyh Hazretleri şöyle buyurdu; "- Vallahi, yetmiş Bedir’i gören Sahabe’ye Rıdvanullahi Teâlâ Aleyhim Ecmaîn yetiştim, çoğu kez giydikleri sof idi (ince ve sert yünlü kumaş). Eğer siz onları görseydiniz deli sanırdınız. Onlar da sizin iyilerinizi görselerdi:” "- Bunların ahirette bir nasibi yok!” derlerdi. Kötülerinizi görselerdi, ‘Bunlar hesap gününe inanmıyorlar!’ derlerdi."              (Ebu Nuaym, Hilyetu’l-Evliya, Kahire, 1394-1974, 2/134)

İnsanlığın Efendisi   Yine hicranla seni andı gönül, Tende cânım, rûh-u revânım Cânân... Andıkça hasretlere yandı gönül; Ne olur kıl artık vuslata şâyân! Hem sevip hem ağlayan bîçâreyim, Kararsız, derbeder ve âvâreyim, Yıkılıp dökülmüş bir virâneyim; Hâl-i hazînim tam mevsimi hazân...   Güller gülse de ağlıyor hep bülbül, Bir dert küpü âdeta şimdi gönül; Bilmem mümkün mü bu hale tahammül? Ruhumda âh-u zâr, dilimde figân.   Yanıp kebap oldum ümidim yıkma! İtâb et, ama ağyâra bırakma! Vefasız bir kulum cürmüme bakma! Vasf-ı hâle ne hacet her şey ayân...   Bilirsin gayri imdat edecek yok; Gönlümü dertten âzâd edecek yok; Kıtmîri başka âbâd edecek yok, Hatırım virâne, gözlerim giryân...   Gel vur mızrabını da kalbimi söylet! Vur ruhuma nağmelerini dinlet! Ve gönlüme geleceğini vâdet! Vâdet ki kalmadı dizimde dermân.!   Bahtiyar Taş

İmdat Et Ya Resulallah   Müslümanda olsun gayret! İmdat et yaResulallah! Bağrımızı deler hasret, İmdat et ya Resulallah!   Dünya değil sonsuz durak, Sana geldi meşhur Burak, Ölüm değil bize ırak, İmdat et ya Resulallah!   Burak'a biner gidersin, Ümmetim çok zayıf dersin, Bize şefaat edersin, İmdat et ya Resulallah!   Mahşer yerinde durulur, Mizan terazi kurulur, Herkese sual sorulur, İmdat et ya Resulallah!   Mahşer yeri gayet sıcak, Herkes gelir çırılçıplak, Başlar açık, yalın ayak, İmdat et ya Resulallah!   Herkes elbet, bir gün göçer, Ne ekmişse onu biçer, Senin sözün elbet geçer, İmdat et ya Resulallah!   (Sallallahü Aleyhi Vesellem)   Alıntı

Yücesin Ya Resulallah   İnsanlığı karanlıktan, Çıkarırsın biiznillâh, Karanlığı aydınlatan, Güneşsin ya Resulallah.   Sensiz ilim, sanat olmaz, Medeniyet, hayat bulmaz, Senin gülün, asla solmaz, Mihenksin ya Resulallah.   Zulüm asrı Orta Çağ’dan, Sensin güneş gibi doğan, Âlemleri nura boğan, Rehbersin ya Resulallah.   Bilinmez yerlere uçtun, Kâinata ışık saçtın, Aydınlık bir ufuk açtın, Mehtâbsın ya Resulallah.   Bilgi çağı senden gelir, Aydınlığı nûrun verir, Kıymetini bilen bilir, Habibsin ya Resulallah.   Uzay çağı, bilgisayar, Nice modern vasıtalar, Menşei hep Kur’anda var, Rahmetsin ya Resulallah.   Önem verdin tecrübeye, İlmi, fenni öğrenmeye, Yol gösterdin ileriye, Işıksın ya Resulallah.   Seni seven, bize yârdır, Sensiz bize, dünya dardır, Her şey senin için vardır, Nimetsin ya Resulallah.   Senden aldı fikriyâtı, İlmi, fenni ve sanatı, Faydalandı ...

İki Cihanın Gülü   Bağımıza giresin, Baştan başa güldür gül. Muradına eresin, Çiçekler hep güldür gül.   Kurusu gül, yaşı gül, Toprağı gül, taşı gül, Ayağı gül, başı gül, Bostanımız güldür gül.   Bahçede gül dalı var, Kovanda gül balı var, Beyazı var, alı var, Koklanılan güldür gül.   Sevenler gül gönderir, Gözünden yaş indirir, Stresi gül dindirir, İlaçları güldür gül.   Kokar gül tutan eller, Dikensizdir bu güller, Ne derse desin eller, Bize gelen güldür gül.   Gülü nazik tutarlar, Sevenler, gül atarlar, Gül alıp, gül satarlar, Yerler gökler, güldür gül.   Açılır gonca güller, Gül kokar, tutan eller, Salevat söyler diller, Resul teri güldür gül.   Hoca, bu övgü neden? Bu aşk değil çiçekten, Koku gelir Resul’den, İki cihan güldür gül.   (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Alıntı

Merhaba   Ey enbiyanın serveri, Ey evliyanın rehberi, Âlemlerin peygamberi, Ehlen ve sehlen merhaba.   Sen canların cananısın, Gönüllerin fermanısın, İki cihan sultanısın, Ehlen ve sehlen merhaba.   Yunus söyler doğru sözü, Dergâhına sürer yüzü, Mahşer günü bekler bizi, Ehlen ve sehlen merhaba.   (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Alıntı

  Sensin   Âleme rahmet olan, Sensin yâ Resulallah. Bilene nimet olan, Sensin yâ Resulallah.   Âşıkların cananı, Dertlilerin dermanı, İki cihan sultanı, Sensin yâ Resulallah.   Çoktur günah çeşidi, Okuyoruz tevhidi, Hüdayi’nin ümidi, Sensin yâ Resulallah.   (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Alıntı

Seni Seven Her Ruh Uludur Ya Rasulallah   Seni seven her ruh uludur ya Resûlallâh! Gönlü-gözü onun doludur ya Resûlallâh!   Cemâlin pertevinden zerre şevk alan billâh, Kapının ayrılmaz kuludur ya Resûlallâh!   Beklemez bir başka iltifât Sana erenler, Semtin iltifat buğuludur ya Resûlallâh!   Gönül gözleriyle bir kere seni görenler, Onlar ruhların bir koludur ya Resûlallâh!   Uçuşur ikliminde altın kanatlı kuşlar, İklimin kuşların yoludur ya Resûlallâh!   Cennet yamaçları gibidir orda ufuklar, Cemâlin bu ufkun tülüdür ya Resûlallâh!   Sana ermek imanlı gönüllerin rüyâsı, Seni bilmeyenler ölüdür ya Resûlallâh!   Vuslatın, bu garip kıtmîrin her dem hülyâsı, Bu benim gönlümün gülüdür ya Resûlallâh!   (Sallallahü Aleyhi Vesellem) Alıntı

  Rahmetinle Affet Beni!   Senin affın elbet çoktur, Rahmetinle affet beni! Yalvarmaya yüzüm yoktur, Rahmetinle affet beni!   Gafletteyim ben her zaman, Perişanım hâlim yaman, Diliyorum senden aman, Rahmetinle affet beni!   Hesap soran Kahhâr sensin, Ayıp örten Settâr sensin, Çok affeden Gaffâr sensin, Rahmetinle affet beni!   Gerçek kulluk edemesem, Emre uygun gidemesem, Farz borcumu ödemesem, Rahmetinle affet beni!   Hoca der ki, yansa sîne, Günah çıksa birkaç bine, Ümit kesmem senden yine, Rahmetinle affet beni!

  Kurân-ı Kerim'de Konuşma Tavsiyeleri…   ·         Gerçeği konuş!                               (Al-i İmrân Sûresi Sûresi- 17) ·         Yalansız konuş!                               (Hac Sûresi- 30) ·         Dürüst konuş!                                 (İsrâ Sûresi- 28) ·         Anlamlı konuş!                      ...

  Telbiye  (Lebbeyk) Duası Sonra şöyle telbiye getirilir: لَبَّيْكَ اَللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لَا شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ، لاَ شَرِيكَ لَك Lebbeyk Allâhümme lebbeyk, lebbeyke lâ şerîke leke lebbeyk, innel hamde venni’mete leke vel mülk, lâ şerîke lek. Anlamı: Allah’ım! Davetine uydum. Emrine boyun eğdim. Senin hiçbir ortağın yoktur. Davetine icabet ederek huzuruna geldim.Hamd sana mahsustur. Nimet ve mülk senindir. Senin hiçbir ortağın yoktur.

Yaşıyorsan Gel Şükret   Yaşıyorsan, gel şükret, Hiç doğmadan, ölen var, İsyan etme, dua et, Her şeyi, bir duyan var!   Kurumuş bir yapraksın, Bir et, kemik, topraksın, Bir gün yok olacaksın, Her şeyin, bir sonu var!   Hayat, sonsuzdur sanma, Mal, mülk yalandır, kanma, Sende, şeytandan olma, Her şeyi, bir gören var!   Boşuna koşturursun, ‘Para’ deyip durursun, Namaz vakti geldi mi? Bin bahane bulursun!   Her şey Mevlâm'ın, yalnız, Öbür dünyadır sonsuz, Azrail geldiğinde... Sen de, kalırsın yalnız!   Ne verirsen elinle, O, gelecek seninle, Kırma kulu, dilinle, Mahşerde bekleyen var!