Gerçek Akraba ve Dost, Zor Gününde Yardıma Koşandır…
Gerçek Akraba ve Dost, Zor Gününde Yardıma Koşandır…
Adam koca bir danayı ziyafet için kesti ve büyük bir
ateş̧ yaktı. Kızına dedi ki:
“- Kızım, sevdiklerimizi ve komsularımızı çağır ve
gelip bizimle oturup et yesinler ...”
Kızı bağırdı:
“- Evimizde yangın çıktı yetisin ahali! Evimizdeki
bu yangını söndürmemize yardım edin!”.
Birkaç̧ dakika içinde bunu duyan bir grup insan
yangın söndürmek için yardım etmeye koşup evlerine geldiler.
Diğer komşular akrabalar bu feryadı duymamış̧ gibi
davrandılar feryada kulak tıkadılar.
Yardıma gelenler Kurban kesen ailenin kurban etinden
yiyip içtiler, karınlarını doyurdular giderken de ellerine birer parça et
verildi.
Baba şaşkındı kızına dondü ve dedi ki:
'' Kızım Gelen insanlar, tanımam, daha önce hiç̧ görmedim,
Kızım yangın var dedin bağırdın peki sevdiklerimiz, dostlarımız ve meslektaşlarımız
nerede?".
Kızı gözleri dolu dolu dedi ki:
“- Evimizdeki yangını söndürmeye yardım etmeye gelmeyenler
bizi yangına terk ederler Bizim dostumuz arkadaşımız aile akrabamız değillermiş̧
demek ki…” dedi.
“- Komsu olup dost akraba olmayı dostluk yapmayı cömertliği
ve misafirperverliği hak edenler bunlarmış̧ demek ki baba!” dedi.
Sonuç̧: Bir felaket anında kim
yanınızda değilse, ona dost, kardeş̧ akraba aile demeyin...
Çünkü̈ bunlar, sizin yüzünüze gülen nezaketinizi, cömertliğinizi
hak etmeyenlerdir.
Her geleni de dost sanmayın...
Ateşinize odun atmaya gelen de olur...
Yorumlar
Yorum Gönder