Ateşin Yakmadığı Âşık
Ateşin Yakmadığı Âşık
Yemen’de ortaya çıkan yalancı peygamber
Esvedül-Ansi, o bölgede oturan Müslüman salihlerden Ebu Müslim Havlaniyi yanına
çağırttı.
Ona kendisini peygamber olarak seçtirmek
istiyordu. Yanına gelince:
Benim peygamber olduğuma şahitlik eder
misin? Diye sordu, Ebu Müslim Havlani (Rahmetullahi Aleyh),
Duymuyorum, kulağım sağır! Diye cevap
ver di.
Esved, Muhammedin peygamber olduğuna
şahitlik eder misin? Diye sordu:
Ebu Müslim, Evet, şahitlik ederim dedi.
Esved tekrar,
Benim peygamber olduğuma şahitlik eder
misin? Diye sordu…
Ebu Müslim tekrar: Duymuyorum kulağım sağır! Diye cevap verdi.
Esved tekrar, Muhammedin peygamber
olduğuna şahitlik eder misin? Diye sordu:
Evet, şahitlik ederim dedi. Esved,
sorusunu tekrar tekrar sordu,
Ebu Müslim de (Rahmetullahi Aleyh)aynı
hep aynı şekilde cevap verdi. Esved kızdı, onu cezalandırmak istedi. Büyük bir ateşe
attı. Ateş ona hiçbir zarar vermedi.
Ebu Müslim (Rahmetullahi Aleyh) ateşin
içinde namaz kılmaya başladı. Ateş Allah’ü Teâlâ’nın dostu Hz. İbrahimi (Aleyhisselâmı)
yakmadığı gibi, bu Hak aşığını da yakmamıştı.
Esved hayret etti. Korktu.
Etrafındakiler Esved’e, Bu adamı buralardan uzaklaştır, yoksa size tabi
olanların aklını çeler, yanınızda kimse kalmaz dediler.
Onun bu cesaret ve kerameti etrafa
yayıldı. Olay Medine-i Münevvereye kadar ulaştı. Esved, Ebu Müslimin Yemeni
terk etmesini emretti. O da kalktı Medineye geldi.
Âlemlere rahmet Hz. Muhammed (Sallallahü
Aleyhi Vesellem) vefat etmiş, yerine Hz. Ebu Bekir Sıddık (Radiyallahü Anh)
halife olmuştu.
Ebu Müslim (Rahmetullahi Aleyh),
bineğini mescidin dışına bağlayıp mescide girdi. Bir direğin arkasına durup
namaz kılmaya başladı. O namaz kılarken Hz. Ömer (Radiyallahü Anh) kendisini
gördü. Yanında durdu. Namazını bitirince, ona,
Kardeş sen neredensin? Diye sordu. O da,
Yemen’denim dedi. Hz. Ömer (Radiyallahü
Anh),
Şu yalancı peygamberin ateşe attığı
fakat ateşin yakmadığı mümin kardeşimiz ne yapıyor? Diye sordu, Ebu Müslim de,
O adam benim dedi. Hz. Ömer heyecanla,
Allah adına soruyorum, o gerçekten sen
misin? Diye sordu, Ebu Müslim,
Allah şahit, benim dedi. HZ. Ömer hemen Ebu Müslimin boynuna sarılıp
alnından öptü, ağladı.
Sonra onu alıp Hz. Ebu Bekir Sıddık (Radiyallahü
Anh) yanına götürdü, huzuruna oturttu. Onu tanıttı. Başından geçeni anlattı ve:
Allaha hamdolsun, bu Ümmet-i Muhammedin
içinde, Hz. Halil İbrahim gibi kendisini ateşin yakmadığı kimseyi, ölmeden önce
bana gösterdi diye şükretti.
Ebu Nuaym, Hilyetü-l Evliya,2/150
Yorumlar
Yorum Gönder