Muhabbetle Bakmak

 

Büyük âlim ve velilerden Fahreddin-i Razi Rahmetullahi Aleyh hazretleri

Bir gün, birkaç sevdiğiyle bir araya gelmişti.

Onlara bir müddet muhabbetle baktıktan sonra;

“- Şu anda çok sevinçliyim!”, buyurdu.

“- Neden efendim?” Dediler.

“- Size sevgiyle baktım. Günahlarım af oldu, onun için sevinçliyim.”

“- Bir mümin, bir müminin yüzüne “Allah’ü Teâlâ için” sevgiyle bakarsa, Cenab-ı Hak onun bütün günahlarını affediyor!" buyurdu.

Sonra şunu anlattı:

Mahşerde, güneş bir mızrak boyu alçalacak. Herkes buram buram ter dökerken, bir grup insanlar, Arş-ı âlâ altında gölgelenecekler. Mahşer halkı meleklere soracak:

“- Bunlar Peygamber midir?”

“- Hayır”, diyecekler.

“- Evliya mıdır?”

“- Hayır!”

“- Ya kimdir bunlar?”

“- Bunlar, ahir zaman ümmetinden olup, birbirlerini Allah’ü Teâlâ için seven Müslümanlardır!”

Şöyle bitirdi:

“-Allah’ü Teâlâ için olan sevgide birlik vardır, bereket vardır, kuvvet vardır, başarı vardır, her iyilik vardır!”

Sohbetin sonunda;

“- Size, altından daha kıymetli bir şeyi haber vereyim mi?” diye sordu.

Cevaben;

“- Merak ettik efendim, o nedir?” dediler.

“- Dua almaktır!” buyurdu.

Şaşırdılar:

“- Dua almak mı efendim?”

“- Evet. İnsanlardan altın istemeyin, ama “DUA” isteyin. Çünkü altın biter, ama “DUA” bitmez. Onun için “DUA” almaya bakın. Bu dualar, tonlarca altına bedel olur ilerde.”

“- Peki, efendim, kimden DUA isteyelim?” dediler.

“- Önce anne babanızdan, sonra da herkesten…”

Allah’ü Teâlâ hepimize Arşı Âlâ’nın altında gölgelenen, birbirine muhabbetle bakarak günahları temizlenen, birbirini Allah’ü Teâlâ için seven, çok dua alan ve çok dua eden kullar olmayı nasip etsin! Âmîn!