Hüzünlü Gurbet
Hüzünlü Gurbet
Güz
mevsiminin ortasındayız
Dağların
tepelerinde kar var
Kar bir yük
gibi binmiş dağlara
Benim hüzünle
yüklendiğim gibi adeta
Dağ nice
yükler kaldırır daha
Oysa ben
Diyar-ı gurbette
Küçük bir han
odasında
Mum ışığının
altında
Bilmem daha
ne kadar yük kaldırabilirim
Bilmem daha
ne kadar dayanabilirim gurbete
Hüzünlü
gurbete
Karlar
eridiğinde mi kavuşurum acaba
Geride
bıraktığım ahbaba
Kader
güldürür benim de yüzümü elbet
Biter elbet
bu hüzünlü gurbet
Cemil Meriç
Yorumlar
Yorum Gönder