Yaşam da Bir, Ölüm De Bir...
Yaşam da Bir, Ölüm De Bir...
Kalbin köşküne kurulmuşsa nefis;
İnsan da bir, hayvan da bir...
Edeb örtüsünü giymemişse beden;
Bahar da bir, hazan da bir...
Haram lokmaya alışmışsa kursak;
Aç da bir, tok da bir…
Haline şükrü unutmuşsa insan;
Az da bir, çok da bir…
Merhamet elini tutmamışsa vicdan;
Zalim de bir, mazlum da bir…
Bildiği ile amel etmemişse dimağ;
Âlim de bir, cahil de bir…
Samimiyetten nasibini almamışsa akıl;
Akil de bir, mecnun da bir…
Manaya bakmayı bilmemişse göz;
Güzel de bir, çirkin de bir…
Vermeye kudretsiz kalmışsa el;
Zengin de bir, fakir de bir…
Ezandan huzursun olmuşsa kulak;
Duyan da bir, sağır da bir…
Allah aşkını tatmamışsa gönül;
Sevgi de bir, nefret de bir…
Kulluğun önüne geçmişse kibir;
Şeytan da bir, melek de bir…
Ve gaflet uykusuna dalmışsa ruh;
Yaşam da bir, ölüm de bir...
Dîvân-ı Kebir
Yorumlar
Yorum Gönder