Kalpler Ancak Allah’ı Anmakla Huzura Kavuşur…
Kalpler Ancak
Allah’ı Anmakla Huzura Kavuşur…
“Anımsamaz mı insan ki,
Bir zaman anılmaya değer bir
şey değildi.”
(İnsan Suresi 1)
Ne çabuk unuttuk, ne çok
unuttuk…
Dünya kalınası değildi,
Yeryüzünde karar kılamazdık ki.
Geldik ve nihayet dönecek değil
miydik?
Şimdi hatırladığımız bu…
Ve hiç unutmayacağımız…
Ne çok unuttuk, ne çabuk
unuttuk
Bizden önce gelenleri ve bizden
önce gidenleri
Güzel atlara binip giden güzel
insanları
Sırf ölümünü güzel eylemek için
yaşayanları
Ölümünü ‘düğün gecesi’ gören
güzel bakışlıları
Ne çok uyuduk göklerden
habersiz.
Ne çok unuttuk semaya yüz
dönmeyi
Ayağımızı yere sabit belledik
Elimizdekileri sahiplendik
Değil elimizdekilerin,
Elimizin bile elimizde
olmadığını hatırlamak zamanı şimdi.
Çok hatırlamak ve çabuk
hatırlamak zamanı.
Unuttuk;
Dünya bir gölgelikti oysa
Yolcu olduğumuzu unuttuk,
Yolumuzun buradan geçtiğini
sadece
Sadece uğradığımızı şu dünyaya
Yükümüzü yeğni tutmayı
bilemedik.
Biriktirdik, çoğalttık,
artırdık ve saydık
Geriye ne kaldı?
Şimdi hatırladık
Sermayemiz yokluktu, servetimiz
acizlikti
Şimdi hesapladık.
Unuttuk,
Yüzümüzde Rahmanın nakşı vardı
Gözümüzde Cemalin bakışı vardı
Gönlümüzde Bekanın aşkı vardı
Şimdi, yüzümüz yerde kaldı
Gözümüz yaşta kaldı
Gönlümüz darda kaldı
Hatırladık ve anladık ki,
Bu dünyanın ötesi vardı
Gelin, burada kalmayalım.
Yüzümüzü Rahmanın vechine
döndürelim,
Gözümüzü Gufranın tecellisine
çevirelim,
Gönlümüze ‘neylerse güzel
eyleyen’
Mevla’mızım tesellisini
devşirelim.
Hatırlayalım, hatırlayalım ki,
‘Hatırlamaya değer bir şey bile
değilken
Yüze geldik, varlığa vardık,
dile geldik, ışığa vardık
Kimsenin bizi bilmediği, kendimizi
de bilmediğimiz
Derin bir unutuştan alındık
Hatırlandık, hatırı sayılır
olduk.
Fakat ne çok unuttuk ve ne
çabuk unuttuk
Unutuşun çocuğu olduğumuzu
Varlığın uçarı kuşu olduğumuzu
Kanatlarımız olduğunu,
Yerde kalanlardan ve arza
bağlananlardan uzakta
Kaderimiz olduğunu
Gelip gitmenin, konup göçmenin,
Ondan gelip Ona gitmenin
Ne güzel olduğunu
Hatırlayalım hatırlayalım ki
Unutuştan alınmış
Ve çokça unutmuştuk
Unutmayalım ki
Hep hatırlandık, hep hatıra
kaldık
İşte o zaman enkaz altından çıkarabiliriz
ruhumuzu
Ve o zaman yüreğimizdeki yangın
yeri
İbrahimvari bir gülşene döner
Ve biliriz ki,
Mazlumlar mahzun olmazlar
Masumlara hüzün erişmez asla
Ve korku yoktur şehitlere…
Senai Demirci
Yorumlar
Yorum Gönder