Sakın Oturduğun Yerden “Allah’ım Ver!” Deme!

Sakın Oturduğun Yerden “Allah’ım Ver!” Deme!

Hz. Ömer Radiyallahü Anh şöyle der: “Sakın oturduğunuz yerde, ‘Allah’ım, rızkımı ver!’ deyip durmayın. Biliyorsunuz ki gökten ne altın yağar ne de gümüş!”

İmam-ı Gazali Rahmetullahi Aleyh şöyle der: “Her işinde Allah’a güven ki başarıya ulaşasın.”

Bir insan için en büyük nimet çalışmayı sevmesidir. Tembel insanların beyni çalışmak istemez. Her şeyi ya Allah’ü Teâlâ’dan ya da başkalarından bekler. Allah’ü Teâlâ çalışmadan kimseye bir şey vermez.

Tembeller çoğu zaman başkalarından hatta düşmanlarından bile yardım talep eder. Ama başkaları bazen verir bazen vermez. Düşmanları ise sadece süslü zehir verir. Tembel ahmak ta zanneder ki; verilen “süslü zehir” ne kadar güzel! Hâlbuki biraz sonra o zehir ona kan kusturup öldürecek.

Müslüman ülkeler de tembellik yapıyorlar. Ebedi düşmanları İsrail’den, Haçlı’dan, kâfirden yardım istiyorlar. İsrail ve Ecnebiler de dışı süslü zehirleri Müslümanlara vererek onları zehirliyor. O ahmaklar da İsrail bizi kurtaracak zannediyorlar. Suudi Arabistan müftüsü “İsrail ile savaşmak caiz değildir” diye fetva veriyor. Muhtemelen bu adam Müslüman gibi gözükse de gizli Yahudi veya Mason.

Bu ahmak tüm Müslüman dünyasını ateşe atıyor. Kendi de küfre girerek kâfir oluyor. Rabbimizin hem dünyada hem ahirette tokadını yiyecek haberi yok. Dünyada rezil olup ağır belâlara uğrayacak, ahirette de Kâfirlere yardım ettiği için Ebedi Cehennem’de kalacak!

Hâlbuki İsrail etkisiz hale getirilmeden hiçbir Müslüman’a hayat hakkı yoktur.

Hiçbir Müslüman çalışmadan “Allah’ım bana ver!” diyemez. Çalışmadan gerekli tedbirleri almadan; “Allah’ım bana ver!” derse büyük günahkâr olur. Tıpkı yola çıkacak bir şoförün bile bile patlak frenle, patlak lastikle yola çıkıp kaza yaptıktan sonra “Allah’tan geldi!” demesi gibi…

Ey Müslüman kardeşim! O kaza sana Allah’ü Teâlâ’dan gelmedi. O kazayı sen bile bile yaptın! Yani sen intihar ettin! İntihar edenin yeri Cehennem’dir unutma!
Yaşar AKKAŞ