Allah’ü Teâlâ’ya Tevekkül Edin

Allah’ü Teâlâ’ya Tevekkül Edin

Moğolların Anadolu umumi valisi Baycu Noyan Konya'yı muhasara etti. Konyalılar gayet sıkıntılı ve ıstıraplı günler yaşadı. Muhasaranın kaldırılması için Mevlânâ hazretlerinin huzuruna çıkıp;

"Efendim! Bize merhamet ediniz. Baycu Noyan bildiğiniz gibi Konya'yı muhasara etti. Çoluk-çocuğumuzla gayet sıkıntıya düştük. Korku içinde yaşıyoruz. Şayet bize yardım etmezseniz sonumuz felâket olur. Çünkü Baycu Noyan hangi şehri fethettiyse halkı kılıçtan geçirip mallarını yağmaladı. Bu işe bir tedbir istirham ediyoruz." dediler.

Mevlânâ;

"Siz Allah’ü Teâlâ’ya tevekkül edin. Doğru bir itikat ile Cenab-ı Hakk'ın evliyasını vesile ederek dua edin. İnşallah sıkıntınız def olur." buyurdu.

Sonra şehirden dışarı çıkıp meydanın ortasında durdu. Kıbleye dönerek namaz kılmaya başladı. Etrafta binlerce Moğol askeri vardı. Baycu Noyan'a kocaman bir çadır kurmuşlardı. Askerler hemen komutanlarına koşup;

"Şehirden yaşlı bir kimse çıktı. Mavi kaftanlı sarıklı heybetli bir kimse... Meydanda namaz kılmaya başladı. Ne bir korku ne bir heyecanı var. Askerlerden hiçbiri yanına yaklaşmaya cesaret edemiyor..." dediler.

Baycu Noyan askerlerine; "Ok yağmuruna tutarak derhal öldürün!" dedi. Bu emir üzerine okçular ellerini sadaklarına atmak için davrandıklarında her birinin kolları yerinden kalkmaz hâle geldi. Hiçbirisi ok atamıyordu. Bu durumu gören Baycu Noyan süvarilere;

"Atlara binip kılıçla üzerine saldırın!" emrini verdi. Süvariler hemen ata binip sürmek istediler fakat atların ayakları toprağa battı. Atlar üzerindeki askeri götüremez hâle geldi. Bunu da hayretle gören Baycu Noyan'ın canı sıkıldı. Kendisi okunu çekip yayını gerdi. Nişan alarak Mevlânâ'ya fırlattı. Attığı üç ok da hedefe değil Baycu'nun önüne düştü.

Bu hâli de gören vali Noyan iyice öfkelenip atını getirmelerini emretti. Ata bindiyse de atı bir türlü hareket ettiremedi. Hiddeti ziyadeleşen Baycu attan inip yaya olarak hücum etmek istedi. Fakat ayakları tutulup yüzüstü yere düştü.

Yüzü yaralanan Baycu ne yapacağını şaşırdı. Olanları şehirden takip eden halk hayretten hayrete düştüler hep bir ağızdan tekbir getirdiler.

Nihâyet Baycu Noyan hiçbir şey yapmaya kâdir olamayacağını ve Mevlânâ karşısında acizliğini anlayınca;
"Bu kimse şimdiye kadar karşılaştığım insanların hiçbirine benzemiyor. Bunun Allah Teâlâ’nın himâyesi altında olan kimselerden olduğu anlaşılıyor. Bu kadar askerî gücümle değil kendisiyle mücadele etmek üzerine doğru bir adım bile atamadık. Dolayısıyla bununla iyi geçinmekte anlaşma yapmakta fayda vardır." diyerek askerini toplayıp muhasaradan vaz geçti.