Allah’ım, Beni Bana Bırakma!

Allah’ım, Beni Bana Bırakma!

 

Allah’ım, beni bana bırakma!

Kendi haline bıraktıkların rezil oldu, sefil oldu.

Beni âciz aklıma teslim etme Ya Rabbi!

Aklına güvenenler, aklıyla ancak ahmaklığını buldu.

 

Allah’ım, beni kendine yakîn et!

Elçin Muhammed'e (Sallallallahü Aleyhi Vesellem) pek yakınken, uzak kalan Ebu Talib'e ne yazık oldu!

Uzaklardan Sana yaklaşan Necaşi, ne iyi etti de Seni buldu.

 

Allah’ım, kalbimi aşkınla doldur, aşkınla ağlat, aşkınla güldür!

Senin aşkınla açıyorsa; ancak gül, güldür.

Sana açılmayan çiçeği soldur, gülü de soldur.

Seni anmayan dili lâl et, isyankâr sesleri sustur!

 

Ya Rabbi! Ben âcizim, biçareyim.

Âcizliğime katından bir çare indir.

Beni kibirden, gururdan hep uzak kıl,

Lütfunla kuşat beni, rahmetinle sevindir.

 

Ya Rabbi! Senden başkasına yönümü çevirme,

N’olur ömrümü de yolunda son buldur.

Kalemi Senin için tutayım, kılıcı da Senin için.

 

Ya Rabbi ölümümü hayırlı eyle,

Son nefeste beni imanla doldur.

Ya şehit olayım yolunda, ya da secdedeyken beni öldür!

 

Aldığım nefesi veriyorsam, Rabbim diye vereyim.

Günümü elhamdülillahla bitireyim.

Seni çok seven kullar gibi

Adın geçince ansızın

Kalbimin ritmi dursun

Ben de kendimden geçeyim.

 

Seni anarak uyuyayım.

Seni duyarak uyanayım.

Bana şah damarımdan daha yakınsın ya,

Her atışında kalbim, ben de Seni hatırlayayım.

 

Allah’ım! Beni amelimle değil, rahmetinle yargıla.

Ameline güvenenler, bir gözün bile hakkını veremez.

Sana güvenenler kendini bilen kullardır.

Kör gözleriyle bile her şeyi görürler.

 

Sevabım azdır, günahım çok.

Senden gayrı şu kulunun gidecek kapısı yok.

 

Allah’ım! Beni yoklukla terbiye etme,

Allah’ım! Beni varlıkla kendimden geçirme,

Allah’ım! Kitabım sağ elimden verilsin,

Allah’ım! Senin rızan benim hediyem olsun,

Atmasına izin verdiğin şu kalbim aşkınla atsın, aşkınla dursun...

 

Reha Yeprem