Ko Ölmek Endişesin, Âşık Ölmez Bakidir!

Ko Ölmek Endişesin, Âşık Ölmez Bakidir!

 

Ko ölmek endişesin, âşık ölmez bakidir,

Ölmek senin nen ola, çün canın ilahidir.

 

Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın,

Çünkim işe yararsın, korku fesat davadır.

 

Nazar kıl bu gevhere, ya bu bir gizli nura,

Nur nasıl yavı vara, çün Hak nazargahıdır.

 

Kalu bela denmeden kadimden biley idik,

Key anlagıl neydiğin, bilişin kandağıdır.

 

Şükreylegil Halik'e, o olur hayyül beka,

Ona doğru mutlaka şükür ile varadur.

 

Ezeli biliş idik, birliğe yetmiş idik,

Sen bu surete bakma, vücut can yolcusudur.

 

Bu ezeli birliği, ya bu cihan dirliği,

Ya bu gönül erliği bil kudret budağıdır.

 

Yadlık yoktur bilene, dirlik tuta gelene,

Bilelik söyleyene vuslat yolu kavidir.

 

Hükmü revan mülküne o işi kendi bile,

Çün iş geldi hasıla bu mülk varlık evidir.

 

Yunus beşaret sana, gel derler dosttan yana,

O kimseye o ana, kullun yerci aslıdır.

 

(Yunus Emre Rametullahi Aleyh)