Ben Filistinli Çocuk

 

Ben Filistinli Çocuk

 

Ben Filistinli çocuk

Ben Filistinli çocuk;

 

Yoksul aç

Bir dilim ekmeğe

Bir yurdum suya muhtaç.

 

Ben Filistinli çocuk;

 

Açsa güzel çiçekler,

Görmez gözüm

Bana silah uzanır,

Gül ve çiçek yerine...

Burada gül değil,

Gülleler vardır.

 

Ben Filistinli çocuk;

 

Unuttum oynamayı,

Unuttum oyuncakları

Bir tek oyun var bildiğim;

Sapanla savaşmak...

Silahtan başka, oyuncak da görmedim zaten..

 

Ben Filistinli çocuk;

 

Doğduğumda kendimi savaşın içinde buldum.

Gözümden yaş değil,

Kan gelir...

Ben dövüşürüm,

Zulmün tankına karşı.

Oyun nedir? Tatmadım ben,

Benim oyunum savaşmak,

Hem oyunda vurulursan;

Ebe olunur.

Ben oynarken, ŞEHİT olurum...

 

Ben Filistinli çocuk;

 

Ne zaman duyulacak feryadım?

Ne zaman duyulacak ahım! !

Ne zaman!...

Ne zaman yok artık,

Düşünecek vakit de!...

Sen okula başladığında,

Ben savaşta olacağım.

Kitap, defter görmedim.

Kuş nedir?

Çiçek nedir?

Ninni nedir?

Sevgi nedir?

Bilmeden!...

 

Ben Filistinli çocuk;

 

Söyleyin, söyleyin!

Nedir benim günahım?...

Ne zaman duyulacak ahım!

Ne zaman!...

Vatanında garip esir,

Gülmeyi unutmuş...

Gözlerinden boncuk boncuk,

Yaş değil KAN gelen

Çocuklar da olduğunu bilmenizi isterim.

 

Ey yeryüzü çocukları!...

İnsanlık ölmesin diyenler!...

Kardeşsek eğer;

Gelin de!...

Geraber gülelim,

Beraber oynayalım,

Beraber yaşayalım....

 

İzzettin Sonkaya