Oyna ya Bilal!

Oyna ya Bilal!

Bir gün mescitte Bilal-i Habeşi Radiyallahü Anh hazretleri oynuyordu. Hazret-i Ömer Radiyallahü Anh,

– Ya Bilal, burası mescid, ne yapıyorsun, burada oynanır mı? Dedi.

Bilal-i Habeşi hazretleri, Resulullahı göstererek;

– Buranın sahibi var, sen çık aradan! Dedi.

Hazret-i Ömer Radiyallahü Anh, taaccüp edip;

 – Ya Rasulallah Sallallahü Aleyhi Vesellem, Bilal mescidin içinde oynuyor! Dedi.

Peygamber efendimiz onu çağırarak,

– Ya Bilal, bu ne hâl, niye oynuyorsun? Diye sordular.

 – Anam babam sana feda olsun ya Rasulallah Sallallahü Aleyhi Vesellem! Dedi,

 – Bu benim Allah’ü Teâlâ’ya özel teşekkürüm. Allah’ü Teâlâ, her şeyi senin

için yarattı, sana her şeyi verdi, sadece bir şeyi vermedi. İşte bu sebepten sevincimden oynuyorum! Dedi.

Peygamber efendimiz tebessüm buyurup,

 – O sebep nedir ki ya Bilal, seni sevinçten oynatıyor? Diye sordular.

 – Anam babam sana feda olsun ya Rasulallah Sallallahü Aleyhi Vesellem!

Cenab-ı Hak sana, hidayet verme yetkisi vermedi, dedi. Kalbe iman bahşetmeyi sana bıraksaydı, sen önce yakınlarını, bildiklerini, tanıdıklarını hidayete erdirirdin, bu garip Bilal, tâ Habeşistan’da nasıl Müslüman olurdu? Onun için oynuyorum! Dedi.

Peygamber efendimiz Sallallahü Aleyhi Vesellem yine tebessüm edip,

 – Oyna ya Bilal! Buyurdular.