İsa Aleyhisselâm ve Çamaşırcı Adam

İsa Aleyhisselâm ve Çamaşırcı Adam

Bir gün Îsâ aleyhisselâm havarileriyle beraber giderken bir çamaşırcı adama rastlıyorlar, selâm veriyorlar. Biraz sonra Cebrâil aleyhisselâm geliyor ve:

- “Yâ Nebiyallah bu adam bu gece ölecek, siz de bunun cenazesine katılacaksınız”, diyor.

Ertesi gün bekliyorlar. Gelen yok, ölen yok. Cebrâil aleyhisselâm yine geliyor ve bu defa:

- “Yâ Nebiyallah o adamın çamaşır sepetine bakınız.” Bakınca, orda çok zehirli ölü bir yılan görüyorlar. Cebrâil aleyhisselâm:

- “Bu adam size selâm verdikten sonra fakir birisine sadaka verdi. O verdiği sadaka sebebiyle Allahü teâlâ da onu kazadan, ölümden kurtardı ve ömrünü uzattı”. İşte hadîs-i şerîf; sadaka belâyı önler, ömrü uzatır.

Bu dünyada cenâb-ı Hakkın en çok hoşuna gidecek sadaka kitap vermektir, buyurmuşlardır. Çünkü bir kitap verildiği vakit, “Onu okuyan okuyacak ve kurtulacak”. Bundan daha büyük iyilik olur mu? Buyurmuşlardır.

Onun için her şey söylendi, her şey bildirildi. Bunları dinleyenler kâr etti kazandı, bu bana ne lâzım diyenler perişan oldu.

         Bir gün Peygamberimiz aleyhissalâtü vesselâm Mescid-i Nebevîde, mescid lebalep dolu, sohbet ederken kapıdan üç kişi içeri girmiş. Bunlardan birisi cemaati yara yara atlıya atlıya cenâb-ı Peygamberin önüne kadar geliyor. İkincisi, bu millet rahatsız edilmez deyip kapının dibine oturuyor. Üçüncüsü de bakmış, burada bana yer yok deyip çekip gitmiş. Cenâb-ı Peygamber buyuruyor ki; şimdi ben size bu üç kişiyi anlatacağım. Bu önümde oturan birincisi, aşkı ve sevgisi sebebiyle Allahü teâlânın merhametine kavuştu. Akılla aşk bir araya gelmez. Âşıksa mazurdur.

Kapı dibine oturan ikincisi, Allahü teâlânın ihsânına kavuştu. Üçüncüsü ise, yüzünü bizden çevirince, Allahü teâlâ da ondan yüzünü çevirdi, kaybetti buyurdular. Onun için başımıza ne gelirse gelsin, nefsimizin arzusuna göre değil, dînimize uygun hareket etmeliyiz.

(Alıntı)