İnsan İslam Ahlak

  Sekiz Şey Sahibine Zillet Getirir   01- Çağırılmadığı sofraya oturmak. 02- Ev sahibine amirlik taslamak. 03- Düşmandan ihsan beklemek. 04- Kendisini davet etmeyen iki kişinin konuşmasının arasına katılmak. 05- Sultanı hakîr görmek. 06- Rütbesinden yüksek makama oturmak. 07- Sözünü dinlemek istemeyenlere konuşmak. 08- Eh il olmayanla arkadaşlık yapmak.   (İmâm Gazâlî, et-Tibru’l-Mesbûk fî-Nasîhati’l-Mulûk)

                                                           Meleklerin Girmediği Evler   "Göklerde ve yeryüzünde bulunan canlılar ve bütün melekler, kibirlenmeden Allah'ü Teâlâ’ya secde ederler." (Nahl Sûresi 49. ayet) "Rabbimiz Allah'tır" deyip, sonra da doğrulukta devam edenlere gelince, onların üzerine melekler iner ve derler ki: "Korkmayın, üzülmeyin, size vaad edilen cennetle sevinin." "Biz (melekler) dünya hayatında da, ahirette de sizin dostlarınızız. Cennette sizin için canınızın çektiği ve istediğiniz her şey vardır." (Fussilet Sûresi 30-31. ayet mealleri) "İnsanoğluna şeytanın bir dokunması olduğu gibi, meleğin de dokunması vardır. Şeytanın dokunması şerri vaat etme ve hakkı yalanlamadır. Meleğin dokunması ise hayrı vaat etme ve hakkı doğrulamadır." (Tirmizi 3172) Allah'ü Teâlâ’ya itaat eden...

                                                        Kibirden ve Ucubtan Sakının   Evliyâyı kiramdan Seyyid Abdülhakim-i Arvasi Kuddise Sirrûh hazretlerinden, bir gün nasihat istediler. Onlara: “- Kibirden ve ucubtan sakının, başkasını beğenmemek, kibirdir ki, kibir, şeytan sıfatıdır. Çünkü şeytan, Adem Aleyhisselam’ı beğenmemiş, kendini beğenmiş ve şeytan olmuştur!” Ve ilâve etti: “- İki şey çok tehlikelidir. Biri, kendini beğenmek, öbürü başkasını beğenmemek. Birincisi, kibir, ikincisi ise ucubtur ve ikisi de birbirinden beterdir!”. Ve altını çizdi: “- İnsanların uğrayacağı en büyük felâket, bu iki kötü sıfatla sıfatlanmış olmaktır ki, bu ikisi kanserden daha tehlikeli bir hastalıktır!”. Ya Rabbi, bizleri kibir ve ucuptan koru! Âllahümme âmîn!

  İnsana Namaz Kıl Deyince… 15’inde “Küçüktüm bilemedim!”, 20’sinde “Gençtim ilgilenmedim!”, 30’unda da “Şimdi erken, daha zaman var! Dedim”, 40’ında da “İşimde gücümdeydim!”, 50’sinde de “Bir ara niyetlendim!”, 60’ında “Hastalığım geçsin! Dedim”, 70’inde “Yaşlandım, kılamadım!”, 80’ninde de “Neredeydin, niye kılmadın?” “Cevap bile veremedim!” Koskoca ömür eridi gitti…

            Gel Ey Dâ’î, Hemen Başla Duâya   Gel ey Dâ’î, hemen başla duâya, Elin aç bârgâh-i kibriyâya.   Nice zemânların âh boşuna geçdi, Yapdıkların hep mâzîye karışdı.   Şimdiden sonra insâfa gel bârî, Tevbe et, yalvar da, afv ede bârî.   Kalbimden söyledim (estagfirullah), Rücû’ etdim dedim (tübtü ilallah).   Olup nâdim elim çekdim hevâdan, Pâk etdim kalbimi hubb-i sivâdan.   Hevây-i nefse ve şeytâna uydum, Hatâ etdim ilâhî, şimdi duydum.   İnâbet eyleyip geldim kapına, Yüzüm yere sürüp durdum bâbına.   Yüzüm kara, günahım çok, elim boş, Lâfa geldikde ammâ sözlerim hoş.   Beni gören sanır ki bir velîyim, Fekat bilmez ki, bir ahmak deliyim.   Eğer bende olaydı akl-i kâmil, Muhakkak olmaz idim böyle gâfil.   Temizler rahmetinin suyu ilâhî, Benim gibi nice rûy-ı siyâhı.   Ümmîdim kesmem hiç senden ilâhî, Ki sensin cümle ...