Yunus Emre Kuddise Sirrûh Sözleri -1-

Yunus Emre Kuddise Sirrûh Sözleri -1-

 

·     Tehî görmen kimseyi hiç kimesne boş değil, eksiklik ile nazar erenlere hoş değil.

·     Aşk âşıkı şir eder, aslanı zencir eder, katı taşı mum eder.

·     Ölümden ne korkarsın, korkma ebedi varsın.

·     Eğer hor, eğer hürmet; kişiye sözden gelir. Zehr ile pişen aşı, yemeğe kim gelir.

·     Benlik davasını bırak, muhabbetten olma ırak, sevgi ile dolsun yürek, hoşgörülü olmaya bak…

·     Bir avuç toprak biraz da suyum ben. Neyimle övüneyim işte buyum ben.

·     Üzenlerin üzüldüğü vakit da gelir.

·     Hoştur bana senden gelen. Ya gonca gül yahut diken. Ya hayattır yahut kefen.

·     Nârın da hoş, nurun da hoş… Kahrın da hoş, lütfun da hoş.

·     Hiç hata yapmayan insan, hiçbir şey yapmayan insandır. Ve hayatta en büyük hata, kendini hatasız sanmaktır.

·     Az söz erin yüküdür, çok söz hayvan yüküdür.

·     Ey Yunus Hakk’ı bilen söylemez hergiz yalan, ikilik ile gelen doğru yol bulmuş değil.

·     Gelin tanış olalım, işi kolay kılalım. Sevelim sevilelim, dünya kimseye kalmaz.

·     İyi sözün aslın bilen derdi bu söz nerden gelir; Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir…

·     Zehirle pişmiş aşı, kim yemeye gelir. Seni sigaya çeken bir Molla Kasım gelir.

·     Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz.

·     Kasdım budur şehre varam Feryâd u figan koparam!

·     Bütün âlemi bir şahsiyette toplamak, Cenab-ı Hakka zor gelmez..

·     Ne elif okudum ne cim, varlığındadır kelecim

·     Gönül kitabından okur, eline kalem almadı.

·     Bundan dahı virdün bize, ol huriyi çüft ü halâl Anun görklü nazarı gönlümüz aynasıdır.

·     Andan dahi geçti arzum, azmüm sana kaçmağ-i çün.

·     Mevlânâ Hüdâvendigâr bize nazar kılalı.

·     Kırk küpü yerden göğe dizseler ortadan birini çekeler var sen seyreyle gümbürtüyü.

·     Âşık olamayan adem benzer yemişsiz ağaca.

·     İlim okumaktan garaz kendi özünü bilmektir.

·     Cümleler doğrudur sen doğru isen; Doğruluk bulunmaz sen eğri isen.

·     Aklı olan korkmak gerek Nefs elinden hırs elinden.

·     Sabır saadeti ebedi kalır Sabır kimde ise o nasib alır.

·     Yürü fani dünya sana gelende gülmüş var mıdır?

·     Nefstir seni yolda koyan Yolda kalır nefse uyan.

·     Eğer bir müminin kalbin kırarsan Hak’ka eylediğin secde değildir.

·     Dünyada dertsiz baş olmaz.

·     Derd’olanın ahı dinmez.

·     Aşk ile yola çıkmaksa niyetin bela ile imtihan edilirsin. Zü’l Celali vel İkram. Önce kahır sonra ikram… Taptuk Emre

·     Dertli ne ağlayıp gezersin burada, ağlatırsa mevlam yine güldürür.

·     Dünya yalan kardeşim, dünya yalan! Var mı yalan dünyada bakî kalan. Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan.

·     Her kim Kuran bilmedi sanki dünyaya gelmedi.

·     Eğer göğün yedi kat üstüne çıkmaksa niyetin, Aşktan güzel merdiven

bulamazsın. Eğer aşkı bulmaksa niyetin, Aramadan duramazsın.

·     Derdi dünya olanın, dünya kadar derdi vardır.             

·     Aldanma dünya malına zehir sunma balına düşüp dünya hayaline dalma gözüm bundan sonra.

·     Sabah mezarlığa vardım, baktım herkes ölmüş yatar, her biri çâresiz olup, ömrünü yitirmiş yatar.

·     Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuştur. Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır.

·     Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden, korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüştür.

·     Sen doğru ol da varsın sanan eğri sansın. Lâkin sakın unutma ki; Sen kendini birşey sanmadığın sürece doğru insansın.

·     Bu dünyaya inanma, vefasın bulam sanma. Ömrün veren ziyana, çoğu pişman içinde.

·     Bir kez gönül yıktın ise, Bu kıldığın namaz değil. Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil.

·     Dağa düşer kül eyler, gönüllere yol eyler, sultanları kul eyler, hikmetli nesnedir aşk.

·     Yalancı dünyaya konup göçenler. Ne söylerler ne bir haber verirler

·     Eğer, ilerde bir gün “keşke” demek istemiyorsan, üç şeyi doğru seç!

Ø Eşini,

Ø İşini,

Ø Arkadaşını…

·     Ben sevdiğimi demez isem, sevmek derdi boğar beni.

·     Dört kitabın manasını okudum tahsil ettim. Aşka gelince gördüm, bir uzun hece imiş.

·     Dervişlik dedikleri, hırka ile taç değil. Gönlün derviş eyleyen hırkaya muhtaç değil.

·     Ete kemiğe büründü, Yunus deyu göründü.

·     Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük, Yaratandan ötürü.

·     Âşıklar ölmez, ölen ceset imiş. Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil.

·     Dervişlik baştadır, tacda değil. Kızdırmak oddadır, saçta değil.

·     Benim uçmak neme gerek, hergiz gözüm ona bakmaz.

·     Ben gelmedim dâvi (dava) için, Benim işim sevgi için Aşkın yeri gönüllerdir, Gönüller yapmaya geldim.

·     Akıl bir kişidir, Allah'a bakar. Uyarsan akla uy, ol buhl'ı (cimriliği) yakar.

·     Akıl, adl (adalet) ıssı (sahibi) bir ulu kişidir. Medet etmek sana onun işidir.

·     Mal sahibi mülk sahibi, Hani bunun ilk sahibi? Mal da yalan mülk de yalan, Var gel biraz da sen oyalan.

·     Eğer aşkı sever isen can olasın. Kamu derdine hem derman olasın.

·     Çalab'ın dünyasında Yüz bin türlü sevgi var; Biri Rahmân-ı Rahîm Biri şeytan-ı racîm.

·     Sözü bilen kişinin, yüzünü ak ede bir söz. Sözü pişirp diyenin, işini sağ ede bir söz…

·     Söz ola bitire savaşı, söz ola kestire başı; söz ola ağulu (zehirli) aşı, yağ ile bal ede bir söz.

·     Sanırdım kendim ayrıyım, Dost ayrıdır, ben gayrıyım… Beni bu hayale salan Bu sıfat-ı hayvan imiş…

·     Mü'min olanların çoktur cefâsı, Ahirette olur zevk-u sefâsı, On sekiz bin âlemin Mustafâ'sı, Adı güzel, kendi güzel Muhammed (Sallallahü Aleyhi Vesellem)

·     Ben yürürüm yane yane, Aşk boyadı beni kane

Ne akilem ne divane, Gel gör beni aşk neyledi!

·     Olsun be aldırma Yaradan yardır. Sanma ki zalimin ettiği kârdır. Mazlumun ahı indirir şâhı. Her şeyin bir vakti vardır.  

·     Ey hayat ırmağından su içenler! Gelin soralım canlara ki güzelliği ne oldu da gidiyor. Ben hep seninim diyordu, şimdi neyi buldu da gidiyor?  

·     İşitin ey yarenler, aşk bir güneşe benzer,

Aşkı olmayan gönül sanki bir taşa benzer.

Taş gönülde ne biter, dilinde ağı tüter,

Nice yumşak söylese, sözü savaşa benzer.