Nefsimmiş Meğer

 Nefsimmiş Meğer

 

Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;

Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.

Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;

Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer…

 

Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,

Şuûru şehvete saptıran oymuş,

Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,

En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer…

 

Övgü dolu sözlerine kanmışım;

“Kalbin temiz” demiş, gerçek sanmışım.

Hakk’ı ancak, zor günümde anmışım,

İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer…

 

Öyle sevdirmiş ki,dünyayı bana;

Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.

Hevâ heves denen, çöplükten yana

Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer…

 

Meyhâne meyhâne, hayâl kurmuşum,

Çamurlu yollarda, yalpa vurmuşum,

Adresi hep, münâfıktan sormuşum;

Koynumdaki yılan.. Nefsimmiş meğer…

 

Dalmışım.. Her akşam cümbüşle meşke,

Kalmamış dilimde, riyâdan başka.

Bir kadehlik, ömrü olan bir aşka;

Beni kul eyleyen.. Nefsimmiş meğer…

 

Tutkuya döndükçe, giyim markası,

Yerde paspas olmuş, hayâ hırkası.

Kuşatmış kaleyi, şeytan fırkası;

İçindeki casus.. Nefsimmiş meğer…

 

Ne kadar soyarsa, insan bedeni;

O kadar olurmuş, güyâ medenî.

Bu afyonu, bir çağdaşlık nedeni,

Diyerek yutturan.. Nefsimmiş meğer…

 

İkbâl korkusuyla, kıstırmış beni,

Kur’ân kapısına, küstürmüş beni,

Zulüm karşısında, susturmuş beni;

Nefsimin zâlimi.. Nefsimmiş meğer…

 

Namaza, “Bayramlık” fetvâsı veren,

Kullukta, “Mevlid”i yeterli gören,

Farz dururken, nâfileyi gösteren;

Dalâlet rehberi.. Nefsimmiş meğer…

 

Ağzım bağlı, güya oruç tutmuşum,

Haramları, gözlerimle yutmuşum.

Seher vakti, yorgan döşek yatmışım;

Secdeye musallat.. Nefsimmiş meğer…

 

Bağ bahçede, hasat vakti gelince;

Hesaplar yapmışım, inceden ince,

Lâkin, Allah için zekât denince;

Elimi bağlayan.. Nefsimmiş meğer…

 

Vermişim, “Ne cömert” desinler diye;

Üç beş çürük çarık, güyâ hediye.

Arkasından, dilenmişim medhiye;

Bu alkış delisi.. Nefsimmiş meğer…

 

Komşuda katık yok, ben tok yatmışım,

“Tembel” demiş, gıyâbında çatmışım,

Şevkât dersi vermiş, nutuk atmışım;

Bu sahtekâr maske.. Nefsimmiş meğer…

 

Kur’ân ehli görmüş, küçümsemişim,

Üstelik cür’etle “Yobaz” demişim.

Nice kul hakkını, böyle yemişim;

Oysa gerçek yobaz.. Nefsimmiş meğer…

 

Cengiz Numanoğlu