Hz. İbrahim Aleyhisselâm Misafir Gelmeyince Üç Ay Bir Şey Yemedi

Hz. İbrahim Aleyhisselâm Misafir Gelmeyince Üç Ay Bir Şey Yemedi

Hz. İbrahim Halilullah misafiri çok severdi. Evinde her zaman misafir bulundurur, misafir gelmezse kendisi arar bulur, yine misafirle yemek yerdi. Hattâ bir defasında “Misafirsiz yemek yemeyeceğim!” diye nezretmişti. Hikmeti ilâhî bir defa öyle oldu ki, tam bir ay Hz. İbrahim Aleyhisselâma misafir gelmedi.

Hz. İbrahim Aleyhisselâm da misafirsiz yemek yemeyeceğine dair nezrettikleri için, bir ay yemek yemedi. Bir ay sonra da misafir gelmeyince, kendisi aramaya çıktı.

“— Acaba benim gibi misafire itibar eden bir kimse daha var mıdır?” diye düşünerek gidiyordu. Bir gün misafir bulmak için hayli yol katettikten sonra bir de baktı ki, oralarda bir adam daha gezmekte. Ona:

“— Ne arıyorsun buralarda?” Diye sordu. O zat:

“— Misafirim olmadan yemek yemeyeceğim diye nezrettim, üç aydan beri bir misafir gelmedi, misafir aramaya çıktım. Şimdi Allah’ü Teâlâ seni gönderdi. Buyurun eve gidip yemek yiyelim, diyerek Hazreti İbrahim Halilürrahman Aleyhisselâm’ı evine davet etti.

Hazreti İbrahim hayrete düşmüştü. Kendisi bir aydır açtı ama o zat, üç aydan bu yana bir şey yememişti. Eve gittiler, Allah’ü Teâlâ ne verdi ise yediler, sohbet ettiler, ibadet ettiler, ayrılma zamanı geldiğinde, o zat-ı şerif bir odanın kapısını açarak:

“— Bu içerdeki kıymetli şeylerden ne beğenirsen al!” dediğinde, Hazreti İbrahim Aleyhisselâm:

“— Bana dua eyle, dedi.

Fakat o, çok zamandan beri dua etmediğini ve Allah Teâlâ’ya dua etmeye de artık dilinin varmadığını söyleyerek, kendisini mazur görmesini diledi.

Hazreti İbrahim Aleyhisselâm:

“— Niçin duayı terk ettiniz?” Diye sordu. O:

“— Senelerdir Allah’tan bir isteğim var, Allah o isteğimi yerine getirmedi. Ben de demek ki benim duam kabule şayan değil ki, Cenab-ı Allah kabul etmiyor diye bir daha dua edemiyorum!”, dedi.

Hz. İbrahim Aleyhisselâm isteğinin ne olduğunu sorduğunda o mübarek zat:

“— Allah’ın Resûlü İbrahim Halilürrahman Aleyhisselâm, dünyada benim zamanımda yaşıyormuş. Fakat bu zamana kadar onu görmek nasip olmadı. Allah’ü Teâlâ’dan, O’nu bana göstermesini istedim, O da kabul edilmedi, dediğinde

Hazreti İbrahim Aleyhisselâm:

“— Ey Allah Teâlâ’nın âşık ve sadık kulu, müjdeler olsun sana, Allah’ü Teâlâ senin duanı kabul etti. İşte ben, Halilullah İbrahim nebiyim. Cenab–ı Allah, bu güzel ahlâkından dolayı, beni senin evine misafir gönderdi. Ben de bir aydan beri misafirsiz yemek yemeyeceğim diye aç gezdim ve bir misafir aramak kastıyla yola çıkmıştım. Demek senin duan kabul olunduğu için Allah’ü Teâlâ beni ta buralara kadar getirip seninle görüştürdü, buyurdu.

Cenab-ı Allah misafire olan hürmetinden dolayı, onun evine Peygamberini göndererek memnun etmişti.