Karar ve Sebat
Karar ve Sebat
Profesör, elinde bir fare ve kutu ile salona girdi.
Öğrencilerin şaşkın bakışları arasında fareyi kutunun içine koydu ve kutuyu
kapattı. Salona dönerek;
“Bu kutuya iki gün kimse dokunmasın!” dedi ve salondan çıkıp gitti...
Salondaki öğrenciler olaya bir anlam verememişlerdi.
Ne olacağını merak ederek iki gün beklediler.
İki gün sonunda profesör salona girdi ve kutuya
yaklaşarak açtı.
Kutunun içindeki fare ölmüştü.
Sınıfa dönerek farenin neden ölmüş olabileceğini
sordu.
Her öğrenci olabilecek ihtimalleri saymıştı.
Havasızlıktan... Açlıktan... Susuzluktan...
Profesör kutuyu havaya kaldırıp içini öğrencilere
gösterdi. Kutunun her tarafı kemirilmiş vaziyette idi.
"Görüyorsunuz değil mi?
Anlaşılan fare çıkmak için çok mücadele etmiş. Bunu kutunun içindeki vaziyetten
anlıyoruz. Şu var ki fareyi sizin dediğiniz gibi ne havasızlık ne de açlık
öldürdü. Fareyi asıl 'kararsızlık' öldürdü!"
"Fare kutunun her yerini
parçalayacağına sadece bir köşesini parçalasaydı ve bunda da kararlı olsaydı
çıkıp kurtulacaktı."
Hayat kararsızlık içerisinde yüzecek kadar uzun
değildir. En kötü karar bile kararsızlıktan iyidir...
(Alıntı)
Yorumlar
Yorum Gönder