Tecellî-i Cemâl İster Gönül Eğlenmez Eğlenmez
Tecellî-i Cemâl İster Gönül Eğlenmez Eğlenmez
Tecellî-i cemâl ister gönül eğlenmez eğlenmez...
Tesellî-i visâl ister gönül eğlenmez eğlenmez...
Sivâ savmını kim dutdu visâlin 'ıydına yetdi;
Cemâlin vasfın işitdi gönül eğlenmez eğlenmez...
Cihânı gezse sertâser görünmez ana bahr ü berr;
Meğer yâ Rab seni ister gönül eğlenmez eğlenmez...
Şu cân kim buldu cânânı n'ider mülk-i Süleymân'ı;
Kodu hayretde aşk anı gönül eğlenmez eğlenmez...
Ne halvetde ne celvetde ne kesretde ne vahdetde;
Ne Tûbâ'da ne Cennet'de gönül eğlenmez eğlenmez...
Ne dünyâda ne ukbâda gönül bir özge sevdâda;
Demâdem fikr-i Mevlâ'da gönül eğlenmez eğlenmez...
Cemâlin nûrunu gözler ana kâr eylemez sözler;
Meğer Mevlâ seni özler gönül eğlenmez eğlenmez...
Gönül vîrânesin yâ Rab kemâl-i fazlın ile yap;
Edelden zâtını matlab gönül eğlenmez eğlenmez...
Eğer dünyâ eğer ukbâ visâlinsiz kuru sevdâ;
Hüdâî n'itsin ey Mevlâ gönül eğlenmez eğlenmez...
Azîz Mahmûd Hüdâyî Kuddise Sırruh
Yorumlar
Yorum Gönder