Affeyle Allah’ım Kapına Geldim...

Affeyle Allah’ım Kapına Geldim...

 

Bu dünya boşmuş çok geç anladım,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

Uyandım rüyadan iş işten geçti.

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Hayat tatlı sanıp, bitmez sanmıştım.

Dünya sonsuz sanıp hep aldanmıştım.

Geçici zevklere tam gaz dalmıştım.

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Acılar, elemler geçer demiştim,

Sefahate dalıp sarhoş olmuştum.

Nerede eğlence hemen koşmuştum.

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Mal can emanetmiş, hayat rüyaymış,

Gafil ancak son nefeste anlarmış.

Ömrü boşa harcar, sonra ararmış.

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Bu dünyadan hiçbir vefa bulmadım,

Nice gençler öldü, ibret almadım,

İhtiyarlık çöktü hiç uslanmadım,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Ahmak nefsim kudurdukça kudurdu,

Zaman fırtınası esti savurdu,

Her saniye hayat bir damga vurdu,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Helâl haram demeden, para kazandım,

Yaratanı unutup benimdir sandım,

Nefis, şeytan, dünya, aldattı kandım,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Günah çok sevap yok nasıl geleyim?

Ölüm habersizmiş nerden bileyim?

Münker Nekir sorar ben ne diyeyim?

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Mahşer meydanına herkes koşarken,

Zalimler mazlumdan korkup kaçarken,

Kâfirler alevli Nar’a uçarken,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Garip kulum Sana inanıp geldim,

Habibin Ahmed’i sevdim de geldim,

Sonsuz Rahmetine sığınıp geldim,

Affeyle Allah’ım kapına geldim...

 

Yaşar AKKAŞ