Elden Gider

 

Sâkıyâ mey sun ki eyyâm-ı bahâr elden gider

Hâtem-i câm-ı şarâb-ı hoş-güvâr elden gider

 

(Ey saki! Bize aşk kadehi sun. Bir gün bu bahar günleri geçip gider. Hoş içimli şarabın cömertliği bir gün elden gider.)

 

Aç gözün dünyâya meyl itme sakın ey haste-dil

Sanma bu nakd-i hayâtı pâydâr elden gider

 

(Ey hasta gönüllü âşık! Gözünü aç! Sakın dünyaya meyletme. Sen bu nakit değerindeki hayatı ebedî, kalıcı sanma. Elbet bir gün elinden çıkacak.)

 

İrişür bir dem ki murg-ı cânunı sayd eyleyüp

Nâgehân şehbâz-ı ömr-i bî-karâr elden gider

 

(Öyle bir zaman gelir ki gönül kuşunu avlayıp birden bire kararsız ömrünün avcısı elden gidiverir.)

 

Taşlıcalı Yahyâ Kuddise Sirrûh