Hazreti Dâvûd-i Tâî Rahmetullahi Aleyh Buyurdular ki:

·     “Her nefs, dünyâdan susuz olarak gidecektir. Ancak Allahü teâlâyı zikreden kullar bundan müstesnadır.”

·     “Uzun emele dalan bir kul, üzerindeki kul borçlarını unutur ve tövbe etmeyi sonraya bırakır. Siz böyle yapmayınız.”

·     “Her an kusur ve günahları çoğalan, kabahatları yenilenen bir kul, nasıl olur da üzülmez.”

·     “Dünyâya düşkün olan kimsenin, insanlardan ayrı yaşamasının (uzlete çekilmesinin) bir faydası olmaz. Dost ve yoldaşı Allahü teâlâ, nasîhat edeni Kur’ân-ı kerîm olmayan kimse, şüphesiz yolu şaşırmıştır. Onun uzleti uygun değildir.”

·     “Benim uzlete (yalnızlığa) çekilişimin sebebi, büyüklere hürmetin kalktığını görmem, arkadaşımın bana kızdığı zaman, beni kötülemek için birçok ayıplarımı sayıp döktüğünü müşâhede etmem olmuştur.”

·     “Dünyâyı sevenler, dünyalıkları için âhıretlerini terk ediyorlar. Sen, Allahü Teâlâ’nın emirlerini yapabilmek için dünyâyı terk et.”

·     “Nefsimin hiç bir amelini güzel bilmedim ve karşılığında sevâb ummadım.”

·     “Senin ayıplarını araştıran, kötü insanlarla arkadaş olma.”

·     “Hayatımda, gece ibâdet edenlerden başka hiç kimseye imrenmedim.”

·     “Selâmet istersen dünyâya kıymet verme, kerâmet istersen, sonsuz olanı yüce tut.”