İncinme İncitenden

 İncinme İncitenden

 

Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme

Esir-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme

Tarîk-i ışkda bi-çâreyi hicrânı incitme

Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân’ı incitme

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

 

Elin çek meyl-i dünyâdan eğer âşık isen yâre

Muhabbet câmını nûş et asıl Mansur gibi dâre

Misâfirsin felek bağında bendin salma efkâre

Düşersin bir belâya sabır kıl Mevlâ verir çâre

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zi-şânı incitme

 

Bulaşma çark-ı dünyâya vücûdun pâk-tâhirken

Güvenme mâl ü mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken

Nic’ oldu mâli Karun’un felek bağında vâfirken

Nedir bu sendeki etvâr-ı dert gönlün misafirken

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

 

Hasislikden elin çek sen cömerd ol kân-ı ihsân ol

Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol

Hakîr ol âlem-i zâhirde sen ma’nâda sultân ol

Karıncanın dahî hâlin gözet dehre Süleymân ol

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

 

Ben insanım diyen insana düşmez şâd u handânlık

Düşen bî-çâreyi kaldırmadır âlemde insanlık

Hakîkat ehlinin hâli durur dâim perişanlık

Bir işi etme kim gelsün sana sonra peşîmanlık

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

 

Ehl-i irfânım deyü her yerde bendin atma meydâna

El elden belki üstündür ne lâzım uyma şeytâna

Yakın olmak dilersin Hazret-i Hallâk-ı ekvâna

Cihanda tatlı dilli olması lâzımdır inşana

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem- zî-şânı incitme

 

Celîs-i meclis-i ehl-i hakikat ol firâr etme

Hevâ-yı nefsine tâbî olan yerde karâr etme

Tekebbürlük eden insana aslâ i’tibâr etme

Sana cevr ü cefâ ederse bir keş inkisar etme

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın

Eser yeller yerinde hani ya taht-ı Süleymân’ın

 

Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın

Geçer bir lâhzada ru’ya misâli ömrü inşanın

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

Sana bir fâide yokdur bilirsin halk-ı gıybetden

Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden

 

Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i mehabbetden

Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyâmetden

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

 

Hakikat bahrinin gavvâsı ol terk-i mecâz eyle

Çıkar ha alma mazlûmun âhın sen i’tirâz ile

Çekil semt-i Habîb’e ey gönül azm-i Hicâz ile

Yüzün tuk hâk-i pâyine hemen arz-ı niyâz ile

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem- zî-şânı incitme

 

Gönül âyinesin silmek gerekdir kalb-i âgâhe

Muhabbet şems-i doğmuşken ne lâzım mihr ile mâhe

Ne müşkil hâcetin varsa heman arzeyle Allâh ‘e

Der-i Mevlâ dururken bakma LÜTFÎ başka dergâhe

 

Felekde hâsılı insan isen bir cânı incitme

Günahkâr olma Fahr-i Âlem-i zî-şânı incitme

Hazer kıl: Kırma kalbin kimsenin cânını incitme!

Alvarlı Efe Kuddise Sirrûh