Aklım Var Diye Söyler Tabîbler

Aklım Var Diye Söyler Tabîbler

 

Aklım var diye söyler tabîbler

Lokman Hekim gibi bilgin olsa ne fayda

Tevhîd etmez ise son nefesde bu diller

Bülbül gibi dilin olsa ne fayda

 

Malım câhım var diyerek benlik edersin

Ecel şerbetini bir gün sen de içersin

Yalın ayak başın açık bu dünyâdan göçersin

Kârûn gibi malın olsa ne fayda

 

Ne kadar ilmin olsa kardeşim

Eğer îmân olmaz ise yoldaşın

Hakk'a secde etmez ise o başın

Dört kitâbı yutmuş olsan ne fayda

 

Zebânîler cehennemi sürüyünce

Tütününden halka korku bürüyünce

Dehşet ile halk üstüne yürüyünce

Rüstem gibi gücün olsa ne fayda

 

Dünyâyı alırsın boynuna

Hiç ölüm korkusu gelmez 'aynına

Azrâil geldiğinde yanına

Hazîne dolu paran olsa ne fayda

 

Bir gün olur götürürler evinden

Allah'ın ismini bırakma dilinden

Kim kurtuldu Azrâilin elinden

Bin yıl kadar ömrün olsa ne fayda

 

Kabrini etseler zâhirde ma'mûr

Yâhud yağsa üstüne kar ile yağmur

Îmân ile göçmedinse gam budur

Altın gümüş kubben olsa ne fayda

 

Dinleyin ahbâblar bir ma'nâ gördüm

Bir yere vardım gömlek biçerler

Bize de var mıdır diyerek sordum

Dediler bir yakasız da sana da biçeriz bir gün

 

Kabir dünyâ gibi bol mu sanırsın

Mindersiz yastıksız yere konursun

Eriyip çürüyüp toprak olursun

Karanlık kuyular açarlar bir gün

 

Kabir diyorlar bu karanlık yere

Girmeden uğrarsın âh ile zâre

Şifâsı bulunmayan bir derin yâre

Merhemsiz yâreler açarlar bir gün

 

Ey Aşkî söylersin ibret almazsın

Ahvâl-i mevtâdan haber sormazsın

Hakk'ın rızâsına süvâr olmazsın

Bu handan elbet göçeriz bir gün

 

Muazaffer Ozak Rahmetullahi Aleyh İrşad Cilt 1, Sayfa 214-215