Gel Ey Gurbet Diyarında Esir Olup Kalan İnsan
Gel Ey Gurbet Diyarında Esir Olup Kalan İnsan
Gel ey gurbet diyârında
esir olup kalan insan,
Gel ey Dünya harâbında
yatıp gâfil olan insan.
Gözün aç perdeyi kaldır
duracak yer mi gör Dünya,
Kati mecnun durur buna
gönül verip duran insan.
Kafeste bülbüle şeker
verirler, fakat hiç durmaz,
Acep niçin karar eder, bu
zindana giren insan!
Ne müşkül hâl olur
gaflette yatıp hiç uyanmayıp,
Ölüm vaktinde Azrâil
gelince uyanan insan.
Kararmış kalbin ey gâfil
nasihat neylesin sana,
Hacerden katıdır kalbi
öğüt kâr etmeyen insan.
Aklını başına topla,
elinde var iken fırsat,
Sonsuz azap çekecektir,
(Adam sen de) diyen insan.
Niyazi bu öğüdü sen ver
evvel kendi nefsine,
Değil gayriye andan kim
tuta her işiten inşan.
Niyazi Mısrî Kuddise
Sirrûh
Yorumlar
Yorum Gönder