Allah'ü Teâlâ’nın Emaneti
Allah'ü Teâlâ’nın
Emaneti
Hz. Ümm-i Süleym Radıyallahü Anha, gayet temiz ahlak sahibi bir
hatun idi. Çocuğu vefat ettiği zaman, sabır ve metanetle bizzat kendisi yıkadı
ve kendisi kefenledi ve bir tarafa bırakıp, komşularına dönerek:
“- Babasına haber vermeyin!”
Hz. Ebu Talha Radıyallahü Anh orada bulunmamaktaydı. Akşam eve
döndüğünde, çocuğu sordu, hanımı:
“- Gördüğünden şimdi çok iyidir!”, der.
Sonra yemek yediler, oturdular, birlikte oldular. Bir müddet
sonra Hz.Ümm-i Süleym Radıyallahü Anha, beyine gayet metanetle şöyle der:
“- Ey, Ebu Talha, ödünç alınmış bir şeyi geri vermek icap
eder mi etmez mi?”
“- Söylediğin bu söz nasıl bir söz, elbette ki ödünç
alınan şey geri verilmeli.”
“- O halde, Hak Teâlâ da sana emanetten vermiş bulunduğu
çocuğu aldı.”
Ebu Talha Radıyallahü Anh bu sözü duyunca:
“- Biz Allah’ü Teâlâ için halk edilmiş bulunuyoruz ve hep
onun tarafına döneceğiz!”,
der ve şükreder.
Sabah olunca gidip Resulullah'a Sallallahü Aleyhi Vesellem
anlatır. Resulullah Sallallahü Aleyhi Vesellem:
“- Ya Rabbi bunun daha iyi bir karşılığını Ebu Talha'ya
ver!”, diye dua eder.
Nitekim dokuz ay dokuz gün sonra Abdullah diye bir çocukları
olur. Çocuk, Peygamberimizin himayelerinde büyürler, İslam Tarihinde önemeli
bir şahsiyet olur.
Yorumlar
Yorum Gönder