Hesaba çekileceksin!

Hesaba çekileceksin!

Abdüllatif Uyan

Seyyid Ebül Vefâ hazretlerinin huzuruna, zamanın Sultânı gelip;

“Bana nasîhat eder misiniz” diye ricâda bulundu...

Büyük velî cevâben;

“Ey Sultân! Sen bu halkın çobanısın. Adâletle hükmedersen Allah, saltanatını uzun ömürlü kılar. Eğer zulmedersen bu mülkü senden alır!” buyurdu.

Ve şöyle devam etti:

“Ey emîr-el mü’minîn! Bir gün sen de ölür, her icraatından hesâba çekilirsin. Öyleyse hep iyilik yap ki, mahşerde iyi karşılık göresin!”

Sultân ağlamaklıydı.

Büyük velî devam etti:

“Şunu da unutma ki, aslın, bir damla sudur. Sonunda ölüp, bir avuç toprak olacaksın! Şu millet senin emrin altındadır. Ama bu insanların hesâbı, senden sorulacak.”

Sultân bunu duydu.

Başladı ağlamaya!

İçi yanıp bir bardak “su” istedi.

Getirip takdîm ettiler.

Tam suyu içecekti.

“Dur, içme!” dedi.

Ve sordu pâdişaha:

“Farzet ki, bir sahrâdasın ve harâretten ölecek hâldesin. Ama bir damla su bulamıyorsun içmek için. O anda biri gelse, elindeki bir bardak suyu gösterip, (Bütün servetini verirsen bu suyu sana veririm) dese, ona ne dersin?”

Pâdişah dedi ki:

“İstediğini veririm.”

Buyurdu ki:

“Öyleyse bir bardak su kadar değeri bulunmayan bir servete gönül bağlama. Bir gün çıkar elinden.”

Sultân, bu zâtın elini öptü.

Ve “çok haklısınız” dedi.